اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
□ ١١٨ افغانستان و پارلمان<br />
آانون مطالعات و پژوهش هاي افغانستان<br />
"<br />
يكي از دشواريي هاي اصلي، تعيين جايگاه بايسته براي نُخبه هاي ابزاري در دولت، است. دشواري در اين است آه<br />
بيشتر نُخبه هاي ابزاري، با توجه به نداشتن تجربه در دولتداري و مديريت و نيز عدم تسلط بر زبان هاي خارجي،<br />
آامپيوتر و انترنت، نتوانسته اند از خود آارايي نشان دهند. بهترين راهكار اين خواهد بود آه در دولت آينده، نُخبه هاي<br />
ابزاري در ساختار ديگري مانند مشرانو جرگه" ) مجلس اعيان تنظيم گردند و يا در يك ساختار ديگر مانند<br />
شوراي خبرگان" يا " شوراي عالي مصلحت ملي" يا هر ساختار ديگري آه باشد، در سيماي وزير دولت آورده شوند<br />
تا از يك سو جايگاه شان در دولت مشارآتي آينده معين باشد و از سوي ديگر، محذوف قرار نگيرند و زمينه روآوري<br />
شان به اردوگاه اپوزيسيون، محدود گردد. وزيران مشاور و وزيران آابينه بايد تا جاي امكان تكنوآرات و نخبگان<br />
فكري باشند.<br />
"<br />
(<br />
بسي سودمند است تا رهبران محلي، بر اساس انتخابات آزاد، از سوي مردم برگزيده شوند. چه گسيل رهبران انتصابي<br />
به استان ها و شهرستان ها، به پندار بسياري از آگاهان مغاير با اصول دمكراسي است.<br />
(<br />
"<br />
)<br />
يكي از مسايل عمده در آشور، نبود فرهنگ دموآراتيك يا فرهنگ رشد يافتة سياسي در جامعة ما است. بسياري از<br />
دانشمندان بر آنند آه "بي شكلگيري فرهنگ دموآراتيك آه تنها از راه آموزش شهروندان پديد مي آيد، بي انباشت<br />
تدريجي تجربة آزادي ، نظارت بر قدرت و نقد قدرت، تغييراتي تند در ساختار حكومت و نهاد هاي پيوسته به آن رخ<br />
مي دهد و بوروآراسي سرسپرده به قدرت شكل مي گيرد؛ در حالي آه شالودة اصلي جامعه دست نخورده باقي مي ماند.<br />
از اين روست آه حتا وجود نهاد هاي مدني در جامعة فاقد فرهنگ دموآراتيك، آارآرد دموآراتيك ندارد." از اين رو<br />
جامعة ما در گام نخست، مقدم بر همه به فرهنگ دموآراتيك نياز دارد.<br />
بي شكلگيري شهروند، يا به عبارتي ديگر انسان مدني" آه تنها در دامان فرهنگ سياسي رشد يافته تربيت مي شود،<br />
آزادي به عنوان هستة اصلي دموآراسي به بار نمي نشيند. حتا اگر در فرهنگي غير دموآراتيك، آزادي وجود داشته<br />
باشد، آارآردي دموآراتيك ندارد؛ چنين آزادي يي هر دم مي تواند به ضد خود تبديل شود.<br />
يكي از مسايلي مبرمي آه در اين روز ها آماج توجهء آگاهان مسايل آشور قرار دارد، بررسي پيرامون پاراديم<br />
استراتيژي نوين ملي فرا سياسي توسعه بازسازي در افغانستان در پرتو آنفرانس هاي توآيو و برلين است.<br />
ارزيابي نتايج آنفرانس توآيو و پيش بيني چگونگي تحقق برنامه هاي آنفرانس برلين، در اوضاع نبود تعريف روشن<br />
از راهبرد مدون در عرصه برنامه ريزي آاري است، بسي دشوار.<br />
پرسشي آه نزد بسياري از مردم افغانستان و آگاهان مطرح است، اين است آه آيا دولت افغانستان در سه سال گذشته<br />
توانسته است از آمك هاي بين المللي مصوب توآيو براي بازسازي آشور، بهره برداري بهينه نمايد و آيا خواهد<br />
توانست از ياري هاي جديد مصوب آنفرانس برلين، بهره گيري بهتري نمايد.<br />
گروهي برآنند آه دولت در اين عرصه موفق نبوده است و بخش عظيم آمك هاي بين المللي از سوي NGO ها،<br />
اليگارشي مالي و نهاد هاي گوناگون خارجي، به تاراج رفته است و بر آنند آه با اين آمك ها، دست آم مي شد تا جايي<br />
مسايل حياتيي چون بهداشت، مسكن، آموزش و پرورش، برق، آب آشاميدني و راهسازي را حل آرد اين ها برآنند آه<br />
در آينده نيز دولت بدون ارائه يك استراتيژي مدون، اين چالش را بر نخواهد تابيد.<br />
.<br />
)<br />
به هررو، مساله يي آه اآنون مطرح است، اين است آه چگونه از ياري هاي ٨٫٢ ميليارد دلاري موعود آنفرانس<br />
برلين بهره گيري بهينه صورت گيرد. يكي از مسايل مهم مطرح بحث ، ساماندهي ساختار اداري در عرصهء برنامه<br />
ريزي است. هم اآنون وزارت های گوناگونی دست اندر آار پياده ساختن برنامه هاي بازسازي اند. تداخل وظايف،<br />
ناسازگاري ابزاري ، بحران مديريت و بسا نا به ساماني ها و نا به هنجاري هاي ديگر و ناهماهنگي ميان نهاد ها،<br />
موانع فراواني را فرا راه توسعه در قرينه افغانستان افراشته اند. از اينرو، گروهي از آگاهان برآنند آه<br />
با ادغام اين وزارت ها در دولت آينده پس از انتخابات ، راهكاري نويني ارائه گردد.<br />
– بازسازي (<br />
از ديدگاه ما مشکل در آن است که جامعه جهانی با انگشت گذاشتن بر ضعف دولت افغانستان در مديريت و برخوردار<br />
نبودن از ظرفيت جذب کمک ها و برنامه ريزی و پياده ساختن پروژه ها و نيز به دليل شيوع فساد در دستگاه دولت<br />
تمايلی به ارائه کمک ها به دولت ندارند و ترجيح می دهند کمک ها را از طريق موسسات غير دولتی خارجی ارايه