اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
□ ١٨ افغانستان و پارلمان<br />
آانون مطالعات و پژوهش هاي افغانستان<br />
که در ١٩۵٠ قانون مطبوعات را که برای جرائد غيردولتی اجازه نشر و آزادی محدود ميداد به تصويب رساند.<br />
پس از انتشار مطبوعات جرائد غيردولتی تأسيس گرديد(٢٨)<br />
همزمان با تاسيس جرائد آزاد يا اندکی پبس از آن يک تعداد حلقههای سياسی به شکل هسته احزاب نيز<br />
توسط روشنفکران در نقاط مختلف کشور بنيانگذاری شد: ويش زلميان، وطن، ندایخلق، کلوپ ملی، همزمان و<br />
موازی با اين جمعيتها، نخستين «اتحاديه محصلان پوهنتون» با تمايلات سياسی مختلف عرض وجود کرد (اپريل<br />
و کارهای وزارت معارف و حکومت را بررسی و انتقاد کردند. در قبال موضوعات قبلی،<br />
مسايل پشتونستان و پروژه وادی هلمند از موضوعات عمده دوره هفتم شورا بود.<br />
اپوزيسون در حاليکه از يکطرف از حکومت انتقاد میکرد و روحيهء انتقادی را حفظ مینمودند از جانب<br />
ديگر تلاش داشتند تا مدت زمانی، که حکومت را از سلطنت جدا نمايند و حکومت خارج خانواده سلطنتی تشکيل و<br />
نزد شورا، مسئول گردد، شاه محمود صدراعظم بماند تا از لحاظ پرنسيب، ديگر اعضای خانواده سلطنتی نتواند<br />
حکومت کنند، وقتی سردار داود اين روحيه را درک کرد از طريق ديگری اقدام نمود.(٢٩) با تأسيس «کلوپ<br />
ملی» اين حزب دولتی که اعضای آن را چند نفر سرداران، جنرالهای اردو، تجار و ملاک بزرگ، عده از وزراء<br />
و مأمورين عاليرتبه و در مرتبه اخير چند نفر روشنفکر سازشکار تشکيل ميداد و با جلب شاگردان و محصلان، و<br />
با فعاليت نمايندگانشان در شورای در تضعيف شاه محمود، و تضعيف و جلوگيری از نشر و نمای دموکراسی،<br />
ابتکار را بدست گرفتند.(٣٠)<br />
رهبری اين گروپ در مرحله اول بشکل مُفتش اعمال حکومت در آمدند و فيصلههای در سياست داخلی و<br />
خارجی کشور صادر کردند. تلاش بخرج داده شد، شاه را از حمايت شاه محمود منصرف ساخته، جو سياسی را به<br />
نفع خود تغيير دهند، و در مرحله بعدی صدراعظم را مجبور به استعفا بسازند. رهبری اين گروپ استدلال<br />
میکردند که نرمش نسبی شاه محمود، بد امنی را بار آورده و امنيت کشور را به خطر متوجه ساخته است. طبق<br />
يک سند آرشيفی، داود توجيه میکرد که حوادث ١٩٢٩ باز تکرار نشود. بزعم محمد داود، شاه محمود در تضعيف<br />
خاندان مسئوليت داشت و در موضوع پشتونستان سياست ملايم در پيش گرفته بود. از انتقادات ديگر او بر<br />
حکومت، مصارف گزاف وادی هلمند، کشمکش دوره هفتم و انتخابات دوره هشتم و سرد بودن مناسبات با شوروی<br />
بود.<br />
در چنين جو سياسی بود که به تحريک طرفداران محمد داود، رهبران رشنفکران به زندان افتادند، جرايد<br />
غيردولتی مصادره شد اتحاديه محصلان منحل گرديد.<br />
در انتخابات دوره هشتم، مداخله حکومت، ديگر از پرده اختفا برون شده و با چهره مفتضح آن علناً وارد<br />
ميدان گرديد (عبدالرشيد برياست برگزيده شده). درين رابطه در اسناد قابل اعتماد آرشيفی آمده است که پليت<br />
فارم انتخاباتی، و کمپاين و رقابتهای انتخاباتی در خارج شهرها و جود ندارد. مأمورين محلی چند صد نفری را با<br />
هم جمع میکنند و نام کانديد را برايشان ميدهند که بايد انتخاب شود. حکومت کوشش دارد که نگذارد کانديدها از<br />
بخش اپوزيسون انتخاب شوند»<br />
در سند ديگری نوشته شده که: «مردم معتقداند که حلقهء مخفی به تمام ولايات رفته و به آنها اخطار داده شده<br />
که حتماً نامزدهای حکومتی انتخاب شوند و در نتيجه همچنان شد...<br />
تصادم بين صدراعظم و داود، راجع برهنمائی سياست حکومت لاينحل مانده است. و طرفداران داود در<br />
شورا با شدت میکوشند که نفوذ صدراعظم را کم سازند...»(٣٢)<br />
بدينسان، شورای ملی دورههای نهم (رئيس محمد نوروز، معين اول مولوی صالح محمد معين دوم حاجی<br />
فقير محمد شفا، منشی اول محمد رحيم شيدا و منشی دوم محمد اکبر عبرت) و دوره دهم (رئيس محمد نوروز،<br />
معينان داکتر اسمعيل علم، و ولی محمد، منشیها شيدا و) و دوره يازدهم (رئيس داکتر عبدالظاهر، معينان اسمعيل<br />
علم، ولی محمد رحيمی، منشیها شيدا، و گل محمد) با همان سبک و روش اوايل دهه سیام ادامه داشت، يعنی<br />
نمايندگان شورای ملی در طول دوره ده ساله او مانند گذشتهها، توسط مقامات تصميم گيرنده از طريق استخبارات<br />
وقت، بنام انتخابی، انتصاب میشد. بحث در شورا کمتر صورت میگرفت.<br />
به گفته فرهنگ، در حکومت محمد داود، گرايش سوی دموکراسی که شاه و صدراعظم سابق وعده داده<br />
بودند متروک گرديد... زيرا او با دموکراسی و آزادیهای شخصی عميقاً مخالفت داشت. محمد داود بجای<br />
دموکراسی، دو نکته ديگر را در رأس وظايف حکومت قرار داد: حل مسأله پشتونستان و انکشاف امور اقتصادی<br />
براساس پلانگذاری و اقتصاد رهبری شده.(٣٣)<br />
در رديف کارهای عمدهاش يکی هم به پيروی از شاه امان اله، بار دوم بود که رفع حجاب را در کشور<br />
اعلان گرديد و با اين اقدام جسورانهاش، اپارتايد جنسی را تضعيف کرد.<br />
...»<br />
(٣١)<br />
١٩۵٠ مطابق (١٣٢٩