اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
□ ٦٤ افغانستان و پارلمان<br />
آانون مطالعات و پژوهش هاي افغانستان<br />
با اين که پارلمان در رژيم سياسی انگلستان بدرستی منحيث رکن اساسي سيستم پنداشته شده و نقش محوری را در<br />
جامعه انگليس به دوش دارد، معهذا در نبود هماهنگی ميان پارلمان و عناصر مولفه رژيم تصور و تحقق<br />
پارلمانتاريسم به مشكل ميسر خواهد بود.<br />
بخش دوم: تشکل احزاب سياسی و نقش ان در انکشاف پارلمانتاريسم:<br />
احزاب سياسی تشكيلات سياسی است که بر مبنای يک آيدولوژی و يا بمنظور تعقيب اهداف بخصوصی تاسيس<br />
ميگردد. احزاب سياسی نقش برازنده ای در انکشاف رژيم های سياسی داشته و بر مبنای آيدولوژی و اهداف مشخص<br />
طرق مبارزه برای حصول قدرت سياسی و تحقق دموکراسی را عرضه ميدارد. در واقعيت امر احزاب سياسی<br />
مختلف و متعدد در يک جامعه بيانگر خواسته ها و تمايلات متباين مردم و مبين ضديت عامه و يا گروههای اجتماعی<br />
عليه تمرکز، انحصار و بکاربرد انحصار گرانه قدرت سياسی است. در کشور هاي دموکراتيک غربی و بخصوص<br />
در بريتانيه احزاب سياسی همزمان با ظهور جنبش های دموکراتيک به پيدايی آمده و در کنار آن رشد و انکشاف<br />
نموده و در نهايت به عنصر اساسی و موثر سيستم سياسی جا گرفته است. جهت گيري هاي سياسی که در عصر<br />
سلطنت استوارتها در سالهای ١۶٠٣ در انگليس به ظهور رسيد با وجود ظواهر مذهبی آن، هسته جنبش های سياسی<br />
را بوجود آورد که در نتيجه آن گروههای ويگWhig و توریTory در سال ١۶۶٠ عرض اندام نمودند. مبارزات<br />
همين گروهها سيستم سياسی بريتانيه را به تغييراتی روبرو ساخت که در نتيجه آن پارلمانتاريسم و دموکراسی رونق<br />
گرفته و در قرن هژدهم به امور کشوری مسلط گشت. به اين ترتيب فلسفه ليبراليسم بر مناسبات سياسی، اقتصادی و<br />
حقوقی گسترش پيدا نمود. در طی همين انکشافات است که در سال ١٨٣٢ احزاب سياسی ليبرال و محافظه کار بحيث<br />
جريانات مشخص سياسی جايگزين گروههای ويگ و توری گرديد و در سيستم سياسی انگليس نقش تعيين کننده پيدا<br />
نمود، محصول و نتيجه مبارزات احزاب سياسی، تشکل يك سيستم سياسی هماهنگ، متوازن و متکی به آرای اکثريت<br />
و در نهايت دموکراسی و حکومت مردمی است. ثمره نهايی اين انکشاف هماهنگ ظهور يک فرهنگ و کلتور سياسی<br />
است که کارآيي سياسی رژيم را در همه سطوح ان تضمين می نمايد.<br />
آن طوری که گفته آمديم احزاب سياسی در تشکل نظام های پارلمانی حايز ارزش عمده است ولی اهميت و نقش<br />
احزاب سياسی در کشورها متفاوت است. اين تفاوتها ناشی از تعداد احزاب(دو حزبی و چند حزبی) و درستی حالات<br />
ناشی از ماهيت آيديالوژيک احزاب سياسی ميباشد. در جامعه انگلستان با وجود موجوديت بيشتر از ۵٠ حزب سياسی<br />
تنها حزب کارگر و محافظه کار است که سمت و جهت سيستم سياسی انگلستان را تعيين می نمايد و بر نبض سياسی<br />
رژيم حاکم است.<br />
به ترتيبی که يكي از اين دو با حصول اکثريت آراء در مقام قدرت قرار گرفته و زمام امور را در پارلمان و حکومت<br />
به عهده می گيرد. بالمقابل حزب اقليت بحيث شبه حکومت پلان ها و پاليسی هايی را به مردم کشور معرفی و از<br />
طريق رسانه های گروهی با عامه مردم در ارتباط می باشد تا زمينه را برای حصول اکثريت در انتخابات آينده<br />
مساعد بسازد. سيستم دو حزبی عامل اساسی در ثبات سياسی رژيم انگلستان محسوب می گردد.<br />
در ساير رژيم های پارلمانی بخصوص در سيستم های تعدد احزاب (کثرت احزاب سياسی) اين ثبات سياسی کمتر<br />
امکان پذير است. زيرا حضور احزاب سياسی متعدد در پارلمان بوجود آمدن يک اکثريت پارلمانی را به مشکل ميسر<br />
می سازد و يا اکثريت پارلمانی از طريق ائتلاف احزاب موجود در پارلمان تشکيل ميگردد. اين ائتلاف بالذات شکننده<br />
بوده فاقد ثبات و اعتبار سياسی لازم می باشد.<br />
در رابطه با تعدد احزاب و اين که چگونه سيستم دو حزبی در انگلستان در طول قرن ها کارايی لازم را در جهت<br />
ثبات سياسی و انکشاف دموکراسی داشته و کثرت احزاب سياسی جاگزين آن نشده است بايد گفت که اين امر يعنی<br />
سيستم دو حزبی و چند حزبی محصول و نتيجه تطبيق مستقيم سيستم های انتخاباتی مشخص در کشور است. در<br />
انگلستان که سيستم انتخاباتی اکثريتی يک مرحله اي مرعی الاجرا می باشد. کسب آرا و حصول کرسی در پارلمان<br />
برای احزاب اقليت مشکل و حتی غير ممکن جلوه می نمايد. کشور هايي که سيستم چند حزبی داشته و از سيستم<br />
انتخاباتی تناسبی پيروی می نمايند؛ بنا برآن که هر يکی از احزاب متناسب به فيصدی آرای حاصله کرسی پارلمانی<br />
را اشغال می کنند، لهذا ممکن است احزاب سياسی کوچک نيز کانديد انتخاباتی داشته و به تناسب آرائی که بدست<br />
مياورند کرسی پارلمانی را اشغال می نمايند. حضور نمايندگان احزاب مختلف در پارلمان با پاليسی های متفاوت و<br />
پلاتفرم های متباين، ثبات سياسی پارلمان و حکومت را کاهش می دهد.