Attention! Your ePaper is waiting for publication!
By publishing your document, the content will be optimally indexed by Google via AI and sorted into the right category for over 500 million ePaper readers on YUMPU.
This will ensure high visibility and many readers!
□ ١٢٣ افغانستان و پارلمان افغانستان در آستانه انتخابات پارلمانی؛ چالشها و راه هاي برون رفت بايد گفت که نبودِ سنت های دمکراتيک و نبودِ فرهنگ دمکراتيک در کشور و بازتاب آن در پارلمان، بزرگترين چالشی خواهد بود که کشور را تهديد می کند و روشن است که پارلمان را با دشواری های بسياری دست به گريبان خواهد گردانيد. ٧- يکی از عرصه هايی که ممکن است در پارلمان جرو بحث های بسياری را برانگيزد، بازنگری در قانون اساسی است. گروهی از آگاهان بر آن اند که قانون اساسی آگنده از لغزش ها و نواقص است و بايسته است در بسا از بند های آن بازنگری بنيادی صورت گيرد. از اين رو، ممکن است بسياری از نمايندگان اپوزيسيون مساله بازنگری در قانون اساسی و تعديل برخی از بند های آن را مطرح کنند. ٨- يکی ديگر از چالش هايی که ممکن است دولت با آن در پارلمان روبرو گردد، عرصه سياست خارجی افغانستان است. دکترين سياست خارجی افغانستان بر مبنای دوستی بی شايبه و بی آلايشانه با همگان و دشمنی و رويارويی با هيچ کس پی ريزی شده است و يک سياست سازنده و صلحجويانه مبتنی بر پراگماتيزم و رئاليزم است. روشن است که افغانستان به عنوان يک کشور جنگ زده و نيازمند بازسازی، در دوستی خود به کشور هايی اولويت می دهد که بيشترين مشارکت را در بازسازی داشته باشند و ناگفته پيداست که در اين جا، جايگاه نخست را ايالات متحده امريکا می گيرد. مگر بايسته است در نظر داشت که افغانستان خواهان دوستی با همه کشور ها – به ويژه کشور های منطقه است و اهميت بسيار بالای به همکاری های منطقه يی می دهد. البته نبايد فراموش کرد که افغانستان در گذشته با بسياری از کشور ها از جمله کشور های منطقه و همسايگان قرارداد ها و عهد نامه هايی دارد که ناگزير است به آن پابندی داشته باشد. آن چه به همکاری های افغانستان با جامعه جهانی می گردد، بايد گفت که افغانستان هم اکنون به اين همکاری ها نياز دارد و بدون حضور نيروهای بين المللی تامين امنيت در کشور ناممکن است. چه، الترناتيف آن بازگشت بحران و تنش در کشور است و برهم خوردن روند نيک آيين و خجسته يی که آغاز گرديده است. آن چه مربوط به همکاری های دو جانبه استراتيژيک افغانستان با ايالات متحده امريکا می گردد، گروهی از کارشناسان بر آن اند که افغانستان يک کشور آسيب پذير است و توانايی آن را ندارد که بتواند به عنوان تخته خيزی در برابر کشور های ديگر به کار رود. از اين رو، ممکن است در صورت گسترش يافتن اين همکاری ها در اين راستا، در اثر واکنش های کشور های مخالف حضور امريکا در منطقه، با تنش های جديی روبرو گرديده و بار ديگر به کارزار رويارويی های جهانی و درگيری های بی پايان مبدل گردد. از اين رو، انتظار می رود، چگونگی اين همکاری ها که تا هنوز به درستی روشن نيست، در آينده در پارلمان جنجال هايی را برانگيزد. بايد آشکارا گفت که به گونه يی که از اظهارت و مصاحبه های مسوولان بر می آيد، اين همکاری ها عليه هيچ کشور سومی نيست و صرف تضمينی است برای تامين صلح و ثبات در کشور که به سود همه کشور های منطقه وکل جهان است. البته، بايسته خواهد بود تا به ويژه اطمينان همسايه ها از اين ناحيه مرفوع گردد. در اين راستا، پيشگيری يک سياست خارجی بسيار آگاهانه و باريک بينانه از اهميت شاينده يی برخوردار است. مگر چيزی که نگرانی برانگيز است، اين است که در اظهارات بسياری از مقامات، دقت بايسته به خرج داده نمی شود و در بسا از موارد، بدون توجه به نزاکت های سياست خارجی کشور، اظهارات غير مسوولانه يی می شود که ما را با دشواری هايی پيش بينی ناشده يی روبرو می گرداند. دردمندانه بايد گفت که هنوز هماهنگی ارگانيکی بايسته يی ميان سخنگويان رياست جمهوری، وزارت خارجه، وزارت دفاع و وزارت داخله وجود ندارد و در برخی از موارد ديده شده است که در عين مساله، اظهارات متناقضی صورت گرفته است. برای بهبود کار، بايسته است تا در راستای هماهنگی بيشتر تلاش صورت گيرد. به ويژه، بايد حتما جلو اظهارات غيرمسوولانه در عرصه سياست خارجی که کار وزارت خارجه است، از سوی کسانی که با تمام ابعاد مسايل آشنايی کامل ندارند، گرفته شود. چه، ممکن است از اظهارات برخی از مقامات، برداشت هايی نادرستی صورت بگيرد و کشور را با چالش هايی روبرو گرداند. نگرانی ديگری که وجود دارد، اين است که در مسايل سياست خارجی، ميان ارگان های دست اندر کار نيز هماهنگی لازم وجود ندارد. همچنان دشواری هايی در زمينه هماهنگی ميان وزارتخانه ها در مسايل روابط خارجی ديده می شود.
□ ١٢٤ افغانستان و پارلمان آانون مطالعات و پژوهش هاي افغانستان ! با تشکيل پارلمان،کميسيون سياست خارجی نيز ايجاد خواهد گرديدکه به مسايل سياست خارجی خواهد پرداخت. روشن است که دولت نمی تواند با سردرگمی هايی که اکنون با آن دست به گريبان است، با چنين کوله باری به سوی پارلمان بشتابد. بايسته است، پيش از پيش، در راه زدايش نارسايی ها کار شود. به گمان بسيار، دولت ناگزير خواهد گرديد پيش از ورود به پارلمان يک رشته مسايل جديی را که با آن روبر است، به گونه جدی بازنگری کند. در پايان، اميدواريم روزی برسد که ديگر تن رنجور ميهن نيازمند ناز طبيبان نباشد و وجود نازکش - آزرده گزند، که چنين بادا ايدون
Change language