اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
اï»ï»ïºï»§ïº´ïºïºÙ Ù ïïºØ±ï»ï»¤ïºÙ - ketab farsi
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
□ ١٩٢ افغانستان و پارلمان<br />
آانون مطالعات و پژوهش هاي افغانستان<br />
واقع شده است. در زمان دوآتور يوسف خان- خدا بيامرزدش- ايشان آوشش آردند آه يك گروپ طرفدار خود را داخل<br />
پارلمان بياورند؛ ليكن در عمل آن پارلمان مخالف داآتر يوسف خان شد.<br />
داآتر وهاب: سوال من اين بود آه در قانون اساسي فرانسه، آيا جايي ذآر شده است آه صدر اعظم مي تواند عضو پارلمان<br />
نباشد؟ و از بيرون از پارلمان توسط رييس جمهور انتخاب شود؟ بخاطريكه اآنون صدر اعظم فعلي فرانسه عضو پارلمان<br />
نيست. مسئلهء دوم اينكه در مجالس عادي پارلمان انگلستان، صدراعظم يك روز مي آيد در پارلمان و به تمام سوالاتي آه در<br />
مسايل ملي و سياست خارجي و غيره وجود دارند،جواب مي گويد. در فرانسه آيا صدر اعظم اين وظيفه را دارد يا شخص<br />
ديگري؟<br />
پروفيسر فاضلي: نخير، در قانون اساسي فرانسه حتمي نيست آه صدر اعظم حتماً بايد عضو پارلمان باشد. و اين عنعنهء<br />
پارلمان انگلستان آه صدر اعظم يك روز براي پاسخگويي به پارلمان حاضر مي شود، در هيچ جاي ديگر از جمله در فرانسه<br />
وجود ندارد. البته سيستم رياستي فرانسه، مخصوص فرانسه است و در هيچ جاي ديگر هم احتمال دوام آن، بغير از فرانسه،<br />
وجود ندارد. براي اينكه يك دفعه رييس جمهور از يك حزب مي شود و صدر اعظم و حكومت از يك حزب ديگر. اين پديده<br />
رابنام آلترنانس ياد ميكنند. يعني يكدفعه مخالفين مي آيند در مقام صدراعظم و رييس جمهور از يك حزب مخالف ديگر. در<br />
شروع از اين مسئله نگراني داشتند آه آيا دولت با اين ترآيب عجيب مي تواند آارآيي داشته باشد؟ اما در عمل ديديم آه چندين<br />
دوره، در زمان ميتران و شيراك، اينها توانستند با هم آار آنند. البته اين سيستم مخالفاني هم در جامعهء فرانسه دارد و هنوز<br />
يك تفاهم اجماعي و آانسنسوس در نزد مردم فرانسه بر سر اين مسئله بوجود نيامده است.<br />
آقاي مرموز: پروفيسر صاحب فاضلي، از نظر شما آه در آميسيون تسويد هم عضويت داشتيد، انگيزه هاي اصلي چه بود آه<br />
از بين دو سيستم رياستي و پارلماني، پافشاري زياد بالاي سيستم رياستي صورت گرفت؟ در حاليكه براي شخص خود رييس<br />
جمهور هم سخت پرابلم بوجود مي آيد. من اينطور فكر ميكنم آه اين حالت، يك نوع قدرت غير مشروطه است. يكي خو ما مي<br />
گفتيم شاهي غير مشروطه و يكي هم در حالت موجود قدرت غير مشروطه است آه از طرف رييس جمهور تحميل مي شود.<br />
بنا بر اين رييس جمهور ناگزير است آه پارلماني را جبراً بوجود بياورد آه در برابرش هيچ استادگي اجتماعي و سياسي<br />
بصورت علمي و منطقي آرده نتواند. حالا مي بينيم آه تلاشهايي در جريان است تا هر قدر در پارلمان آينده، افراد بي سواد و<br />
آلوده را در پارلمان بياورند تا معاملاتي بتواند صورت بگيرد آه هر گونه قوانين و هر پيشنهادي را آه از طرف دولت در<br />
شورا مي رود، چشم بسته به تصويب برسد.<br />
پروفيسر قاسم فاضلي: به نظر من،جامعهء بين المللي و امريكا مي خواستند آه يك مخاطب داشته باشند، يك شخص. يعني يك<br />
نفر از همين حالا معلوم باشد و دوام داشته باشد و طي يك يا دو دوره هم تغيير نكند، يك آدم قوي در اداره و در عين حال با<br />
تفاهم آامل با خودشان هم باشد. بنا بر اين آنها مايل بودند آه دولت آيندهء افغانستان در وجود يك شخص تمثيل شود؛ نه در<br />
وجود يك پارلمان. براي اينكه همان معامله و مراوده اي آه وجود دارد و همين برنامهء صلحي آه هست؛ با يك شخص آسانتر<br />
و خوبتر مي تواندآه اجرا شود تا يك پارلماني آه امكان دارد فردا تغيير اآثريت بدهد و مخالفت آند. بنا بر اين آنها مي خواستند<br />
آه بزعم خود، احتمال و امكان بي ثباتي را به حد اقل برسانند. براي اينكه بهترين وجه نظام رياستي امريكا، ثبات آن است نه<br />
قوت اداره اش. برخلاف تصور عدهء زياد مردم آه فكر ميكردند رژيم رياستي يك رژيم با قوت است ولي برخلاف تصور آنها<br />
رژيم رياستي يك رژيم با ثبات است نه با قوت. رژيم پارلماني يك رژيم با قوت است، در صورتيكه اآثريت پارلمان طرفدار<br />
صدراعظم باشد؛ حكومت هر چه را آه بخواهد مي تواند انجام بدهد. اما در امريكا اين آزادي عمل را ندارد و با موانع بسيار<br />
جدي در برابر آانگرس قرار دارد و اگر مثلا پول هاي جنگ اش را تصويب نكنند، آميسيونهاي تحقيق را عليه اش براه<br />
بيندازند، مي توانند فشار زيادي را بر رييس جمهور امريكا بياورند.<br />
داآتر نورزايي: مي خواهم نكتهء ديگر را هم اضافه آنم. در آابل در آنوقت تصور مي شد آه مبادا در برابر رييس جمهور،<br />
يك صدراعظم قوي ظهور آند. ازين خاطر مي خواستند آه يك نفر طرف صحبت شان باشد تا درد سر زياد توليد نشود.<br />
نقايصي آه وجود دارد، اينستكه در مملكت ما حزب نيست و اين رژيم بيشتر سر حزب استوار است. ديگر اينكه رژيم صدارتي<br />
يا پارلماني يك فايده دارد آه تربيهء شخصيت در آن مي شود. سياستمداران و احزاب مي توانند عرض اندام نمايند و براي در<br />
دست گرفتن صدرات و حكومت آوشش ميكنند. بدبختانه اين دروازه امروز، در افغانستان بسته شده است و عجالتاً اين سيستم<br />
تربيهء سياسي را از دست داده ايم. معلوم نيست آدام دروازه هاي ديگر بايد باز شوند تا ما بتوانيم پرورش شخصيت ها را چه<br />
در حكومت و چه در ولايات داشته باشيم.