Moral essays. With an English translation by J.W. Basore

;SENECA" me percussum." Melius putavit non agnoscere3 quam vindicare. " Nihil," inquis, " illi post tantampetulantiam mali factum est " ? Immo multumboni ; coepit Catonem nosse. Magni animi estiniurias despieere ;ultionis contumeliosissimum genusest non esse visum dignum, ex quo peteretur ultio.Multi leves iniurias altius sibi demisere, dum vindicant.Ille magnus et nobilis, qui more magnaeferae latratus minutorum canum securus exaudit.1 33. " Minus," inquit, " contemnemur, si vindicaverimusiniuriam." Si tamquam ad remediumvenimus, sine ira veniamus, non quasi dulce sitvindicari, sed quasi utile ; saepe autem satius fuitdissimulare quam ulcisci. Potentiorum iniuriaehilari vultu, non patienter tantum ferendae suntfacient iterum, si se fecisse crediderint. Hoc habentpessimum animi magna fortuna insolentes : quos2 laeserunt et oderunt. Notissima vox est eius quiin cultu regum consenuerat. Cum ilium quidaminterrogaret, quomodo rarissimam rem inaula consecutusesset, senectutem :" Iniurias," inquit, " accipiendoet gratias agendo." Saepe adeo iniuriamvindicare non expedit, ut ne fateri quidem expediat.3 C. Caesar Pastoris splendidi equitis Romani filiumcum in custodia habuisset munditiis eius et cul-238