Moral essays. With an English translation by J.W. Basore

ISENECAtamen non erit ; maxima est enim factae iniuriaepoena fecisse, nee quisquam gravius adficitur quam3 qui ad supplicium paenitentiae traditur. Deindead condicionem rerum humanarum respiciendumest, ut omnium accidentium aequi indices simus :iniquus autem est, qui commune vitium singulisobiecit. Non est Aethiopis inter suos insignituscolor, nee rufus crinis et coactus in nodum apudGermanos virum dedecet. Nihil in uno iudicabisnotabile aut foedum, quod genti suae publicum est ;et ista, quae rettuli, unius regionis atque anguliconsuetude defendit. Vide nunc, quanto in iisiustior venia sit, quae per totum genus humanum4 vulgata sunt. Omnes inconsulti et improvidi sumus,omnes incerti, queruli, ambitiosi, — quid lenioribusverbis ulcus publicum abscondo ?—omnes mailsumus. Quidquid itaque in alio reprenditur, idunusquisque in sinu suo inveniet. Quid illiuspallorem, illius maciem notas ? Pestilentia est.Placidiores itaque invicem simus ; mali inter malevivimus.Una nos res facere quietos potest, mutuaj5 facilitatis conventio, " lUe lam mihi nocuit, egoilli nondum." Sed iam aliquem fortasse laesisti,sed laedes. Noli aestumare banc horam aut huncdiem, totum inspice mentis tuae habitum ;nihil mali fecisti, potes facere.etiam si1 27. Quanto satius est sanare iniuriam quam '320