Moral essays. With an English translation by J.W. Basore

SENECAhominum potentium quos scit fortunae manusesse !1 9. Omnia itaque sic patitur ut hiemis rigorem etintemperantiam caeli, ut fervores morbosque etcetera forte accidentia, nee de quoquam tam beneiudicat, ut ilium quicquam putet consilio fecisse, quodin uno sapiente est.Aliorum omnium non consilia,sed fraudes et insidiae et motus animorum inconditisunt, quos casibus adnumerat ; omne autem fortuitumcirca nos saevit et in vilia.^2 lUud quoque cogita, iniuriarum latissime pateremateriam in^ illis per quae periculum nobis quaesitumest,ut accusatore submisso aut criminationefalsa aut irritatis in nos potentiorum odiis quaequealia inter togatos latrocinia sunt.Est et ilia iniuriafrequens, si lucrum alicui excussiun est aut praemiumdiu captatum, si magno labore adfectata hereditasaversa est et quaestuosae domus gratia erepta. HaecefFugit sapiens qui nescit nee in spem nee in metum3 vivere. Adice nunc quod iniuriam nemo inmotamente accipit, sed ad sensimi eius perturbatur, caretautem perturbatione vir ereptus erroribus, moderatorsui, altae quietis et placidae. Nam si tangit ilium* in villa Madvig : in vitia A.* in added by Madvig." The Stoics, exalting reason, held that virtue involvedboth right living and right thinking. Thus, only the"wise man," aiming at "virtue," achieved right thinking.74