Protocol Ernstige RekenWiskunde-problemen en ... - Volgens Bartjens

Protocol ERWD mbo
Een volgende les biedt de rekendocent een vergelijkbaar rekenvraagstuk aan dat past in de leerstoflijn
Hij verwacht dan op basis van de eerdere observaties dat de studenten het vraagstuk op een
passende manier kunnen oplossen en die manier ook kunnen toelichten
200
Bij deze wijze van instructie wordt het probleemoplossend vermogen en het zelfvertrouwen van de
studenten sterk gestimuleerd Door een goede opbouw van de leerstofinhouden worden de studenten
uitgedaagd hun reeds verworven kennis goed te ordenen en te onderhouden en nieuwe kennis
en procedures te ontwikkelen De expertise van de rekendocent blijkt uit het bieden van de juiste
leerstappen en het stellen van passende vragen aan de hand van het Drieslagmodel
Samenwerkend leren
In sommige situaties kan het zelfvertrouwen ook worden gestimuleerd door de studenten in een
subgroepje (of per duo daaruit) een contextopgave voor te leggen en de studenten zelf te laten bedenken
hoe zij deze het beste kunnen oplossen Zie voor voorbeelden Hoofdlijn 2 (hoofdstuk 7)
Het samenwerkend leren biedt mogelijkheden voor het ontdekken van eigen (creatieve) oplossingsprocedures,
passend bij hun voorkennis en het beheerste handelingsniveau Het bespreken
daarvan in kleine groepjes dwingt hen om bij die oplossingen stil te staan en er woorden aan te
geven De studenten leren zo te reflecteren op hun eigen procedures en die te vergelijken met die
van anderen Van belang is dat de student in deze groepssituatie positieve leerervaringen opdoet
Daarom is zorgvuldigheid geboden bij het kiezen van rekenactiviteiten en het samenstellen van
groepjes De groepjes bestaan uit tweetallen of drietallen, waarin alle leden een bijdrage kunnen
leveren De docent sluit het samenwerkend leren altijd af met een reflectie op de oplossingsprocedures
door de studenten zelf Hierbij geven de studenten aan welke oplossingsprocedure volgens
hen het meest efficiënt was Ook hier is het Drieslagmodel voor probleemoplossend handelen de
leidraad voor de bespreking De docent zet de studenten aan het denken met vragen als Wat heb je
gedaan? Waaraan herkende jij welke aanpak je kon kiezen? Wat deed je om het op te lossen? Kan het ook
anders? Kun je het op een snellere manier uitrekenen? De rekendocent bewaakt dat elke student zijn
zelf gevolgde oplossingsprocedure bespreekt en zich niet gedwongen voelt te gaan werken op een
manier waarvoor de student de bouwstenen nog niet beheerst Hierdoor kan deze werkvorm het
zelfvertrouwen van de student bevorderen
Bovenstaande vormen van instructie variëren van een gesloten naar een steeds meer open vorm
Bij de keuze welke vorm geschikt is, gaat het niet in de eerste plaats om de voorkeur van de docent
maar eerder om de onderwijsbehoeften van de studenten Wie afhankelijk gedrag en onzekerheid
wil tegengaan en studenten wil stimuleren tot meer initiatief kan beter niet te vaak de directe instructie
inzetten Om rekenzwakke studenten te stimuleren kan directe instructie wel een start
zijn, als de inhoud van de les maar daarbij past De uitdaging is om de opdrachten zo te kiezen dat
deze studenten in een meer open vorm toch succeservaringen opdoen
Bij studenten die al meer zelfvertrouwen hebben kiest de docent juist wel banende instructie of
samenwerkend leren Daar is het aandachtspunt eerder dat de uitwerking voldoende diepgang
heeft en de nabespreking er niet bij inschiet
15.6 Oefenen
Na een gerichte instructie en vanuit heldere doelen kunnen studenten resultaatgericht oefenen In
hoofdstuk 8 (Hoofdlijn 3) staan diverse vormen van oefenen beschreven De docent kiest voor elke
rekenles effectieve oefenvormen Effectief betekent hier dat ze aansluiten bij de instructie en dat ze