10EP2Te

Seks İşçiliği ve Feminizm
“30 senenin karşılığında beni asgari ücretten
emekli eden devlet, sırtımdan senelerce
para almadı mı? Asgari ücretten
emekli olacak bir hayat kadını olarak
ben şimdi soruyorum: 3 ay gibi kısa bir
sürede 3,5 milyar maaş farklarını alan
milletvekilleri, benim 30 yıllık hizmetimin
karşılığında ne alacağımı söyleyebilirler
mi? Hayır, söyleyemezler! Bizi
prangaya vuran yasaları çıkartan onlar.”
Mehtap Kandemir
Özlem: Tartışmanın öncesinde ufak bir çerçeve sunmak isterim.
Kadın Kapısı’nın web sitesinde bulunan, Esin Küntay ve Muhtar
Çokar’ın 2007’de medya çalışanları için seks işçiliği ile ilgili hazırladıkları
rapor 1 , hem içerdiği pratik bilgiler hem de konuyu ele
alması açısından oldukça iyi bir rapor. Raporda fuhuş ve fahişe
terimleri yerine neden seks işçiliği tanımının kabul edildiğinden
ve buna karşı argümanların neler olduğundan bahsediliyor.
Bugünkü tartışmamıza da zemin hazırlayacak olan, 20. yüzyılın
başından beri süregelen seks işçiliğinin politikasına ilişkin üç ana
politika biçiminden bahsediliyor. Birincisi, 20. yüzyılın başına
kadar seks işçiliğinin var olduğuna ve bunun çok sıkı bir şekilde
denetlenmesi gerektiğine dair bir kabul var. İkincisi, 20. yüzyılın
ilk yarısından sonra, belki feminist hareketin güçlenmesiyle
birlikte paralelliğini kurabileceğimiz, para karşılığı her tür cinsel
aktivitenin yasaklanmasını savunan düşünce belirleyici oluyor.
Günümüzde ise, seks işçilerinin de politik özneler olarak örgütlenmesiyle
birlikte, bu alanda çalışan herkesin, kadın, erkek,
trans demeksizin belli haklardan yararlanması ve insan onuruna
yaraşır bir şekilde yaşayabilmesi için çalışma koşullarının ve haklardan
yararlanma mekanizmalarının düzenlemesi talepleri var.
Seks işçiliğini tartışırken politik bir özneyle, bir mağdur ara-
1 Çokar, Muhtar ve Küntay, Esin, (2007), Ticari Seks Medya Dosyası, CETAD, İstanbul
(http://www.kadinkapisi.org/kaynak/ticari_sex.pdf)
227