10EP2Te

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Feminist Örgütlenme
bütün üyelere açık bir mail grubumuz olmasına rağmen yüz yüze
konuşabildiğimiz küçük gruplara ihtiyaç duyuyoruz ve bunun yararını
çok gördük.
Disiplin dediğin nedir? Ben disiplini şöyle anlıyorum: Ortak
bir şeye karar verdiğinizde ona uymak; benim disiplin anlayışım,
demokrasi anlayışım da bu. Yeter ki o kararın alınmasında ben
de olayım. Diyelim, siz bir karar alıyorsunuz ve buna göre ayın
1’inde yayın çıkacak. Olağanüstü birtakım durumlar olmadıkça,
yayın komisyonunun görevi ayın 1’inde o yayını çıkarmaktır.
“Olmadığında dünyanın sonu mu olur? Sizin buna karşı bir yaptırımınız
mı var?” diye soracak olursanız, hayır SFK’da böyle bir
yaptırım yok. Ama önemli olan, sizin yapmadığınız bir işin sonucu
bütün grubu etkiler bunun bilincinde olmak, birlikte olduğunuz,
politika yaptığınız kadınlara karşı sorumluluk duymak.
Biz SFK’da oylama ile karar almıyoruz, bir kişi bile itiraz etse
o kararı almıyoruz ama itiraz eden kişi bazen bakar ve “Tamam
ya,” deyip yol verir. Bazen de vermez. Kritik durumlar oldu ve biz
de -grubun geri kalanları arkadaşımızı ikna etmeye çalışsa da olmadı-
örneğin 8 Mart’ta bir bildiri yayımlamadık. Üstelik önemsiz
sayılabilecek bir konu değildi; 8 Mart’larda çıkardığımız bir
bildiri söz konusuydu.
Aidat meselesine dair de bir şeyler söylemek istiyorum.
Faaliyet gösterdiğiniz gruba maddi katkıda bulunmak aslında politik
bir tavır. O gruba sizin aidiyetinizi gösterir. Çünkü o aidatlar
dergiye, büronuzun kirasına, içtiğiniz çaya, kahveye gidiyor.
Biz SFK olarak proje bazında örgütlenen bir örgüt değiliz. Proje
yapmadığımız ve fon almadığımız için aidat toplamaya mecburuz
çünkü ancak bu şekilde SFK’nın masraflarını karşılayabiliyoruz.
Kendi günlük hayatımızdaki harcamalarımızdan beş lira dahi
olsa bir inanç uğruna para ayırmak bence önemli.
Liberalizm sadece ekonomik olarak değil bütün hayatımızda
o kadar büyük tahribatlar yarattı ki… Yani inançsızlık ve hiçbir
fikre değer vermeme hastalığına karşı kıskançça kendi ideolojimize,
fikirlerimize ve onları savunmak için gerekli araçlara ihtiyacımız
var, bence ancak böyle mücadele edebilir, kadınlar olarak
güçlenebiliriz.
Feminist tarihe bir çentik
Nilgün: Benim için feminist fikirleri, oluşumları açığa çıkarma
gayretinin önemi Banu’yu dinleyince de iyice açığa çıktı. Ben de
örgütlenmeye dair konuşurken bir yandan da Bağımsız Kadın
İnisiyatifi’nin ne söylediğini, ne eylediğini aktarmaya çalışacağım.
Bir yıldan fazla süren bir örgütlenmeydi, tam hatırlamıyorum,
çünkü biz de kendi tarihimizi yazmadık, değil mi Lale?
Lale: Üç yıl
Nilgün: Üç yıl mı sürdü? Unutmuşum. Hayli uzun sürmüş. Doğru
ya bir dolu şey yaşandı, tartışıldı ve eylem yapıldı.
Bence Türkiyeli feministler olarak feminist tarihin açığa çıkarılmasında
ciddi eksiklikler bıraktık. Neyse ki yavaş yavaş bu
eksiklikler tamamlanıyor. Unutulanlardan ya da bilinmeyenlerden
biri de İstanbul’daki Bağımsız Kadın İnisiyatifi’dir (BKİ).
Diğeri, Kürt feministlerin çıkardığı Jujin, Jiyan, Roza dergileri ve
çevresinde üretilen fikirler ve kadınlar. Burada Demokratik Özgür
Kadın Hareketi’ne (DÖKH) de bir eleştiri yapmak istiyorum, çünkü
DÖKH de Kürt Kadın Hareketi’ni kendisiyle başlatıyor. Bir de
Eksik Etek Dergisi vardı. Bunlar fırsat buldukça çıkan dergilerdi.
Hepsinin de faaliyeti birkaç yıl sürmüştür. Belki bu dergiler fotokopi
yapılabilir, ya da sanal alemde yeniden yazılabilir.
1990’ların ikinci yarısında çıkan sözünü ettiğimiz Kürt feminist
dergileri Kürtçe/Türkçe çıkıyordu. Kürt kadın olmak, savaşta
kadın olmak konularının tartışılmasında çok önemli yerleri vardır.
Eksik Etek belki daha eski olabilir; o da çok önemli şeyleri tartışmıştır.
Unutulanlardan biri de Ermeni kadınların örgütlenmesi
Hay Gin’dir. Hatta daha iki, üç yıl önce Ermeni kadınlar, Ermeni
Kadın Edebiyatçılar başlığında bir söyleşi yaptı. Orada Türkiye feminist
hareketine yürekten katıldığım, bir eleştiri getirdiler: “Bizi
görmediniz,” dediler. Memleketteki türlü çeşitli kadın örgütlenmelerinden
bu söyleşiyi izlemeye gelen kadınların sayısı çok çok
azdı. Hatırlatmaya ihtiyaç olmadan egemen olanın diğerlerini
görmesi gerektiği ortada. Benim de hatırlayamadıklarım vardır
illâ ki.
Banu feminist politika ve feminist ilişkilenmeyi çok derli
toplu anlattı. Ben kim bilir ne kadar dağınık olacağım. Bu muhabbetlerde
bir yandan unutulmuşların yanı sıra şu anda var olanlarda
da ne yaşandığını, ne yapıldığını bilmek kadınların bu hayatla
mücadelesini kolaylaştırıyor.
Son yıllarda yakın feminist tarihe ilişkin kadınların yazdığı
yazılarda 1990’larda artık proje gruplarının olduğunu söyleyen
cümleler okuduğumu hatırlıyorum. Resmi tarih zaten kadınları
görmek istemiyor. Üstüne bir de feminist tarihi oluşturan sözlü,
yazılı ve görsel dokümanlarda da hatırlanmayan, bilinmeyen çeşitli
kadın örgütlenmelerinin yanı sıra örgütlenmeler içinde yaşadıklarımızın
tarihini yazarken de resmi tarih anlayışının yaptığı
gibi bir şeyleri dışarıda bırakıyoruz. Bence çeşitli nedenlerle
feminist örgütlenmeler içinde kimi zaman esasa dair olan, eksik
304 305