10EP2Te

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Pornografi ve Feminizm
var ve onlar zaten kadını bir keyif unsuru olarak görüyor. Ama
kadın zaten bir keyif unsuru…
Bu filmde de kadın bir keyif unsuru, keyif veren ve alan ve
aktif arzuyu hayata geçiren bir şey; belki buradan bir his var queer
pornoda. Ama peki, bu güçlü kudretli alan ve veren kadın her zaman,
saçlarının yanları tıraşlı, taşaklı, agresif, kızgın ve çok güçlü
gözükmek zorunda mı? “Dışarıda bıraktığınız baskıcı erkek dünya”
sözünün ben sorunlu olduğunu düşünüyorum.
Ben bunun değil de aslında biraz evvel saydığım şeylerin erkek
olduğunu düşünmüyorum. Ama bu özelliklerin de erkeği erkek
kılan, ya da fallik kılan olduğunu düşünmüyorum. Dolayısıyla
belki çokluk yaratmak, belki izlediğimiz pornolarda ya da yaşadığımız
hayatta cinselliği queerleştirirken ya da queer cinsellikler
yaşamaya çalışırken farklı öznelliklerin de kendini özgürce ifade
edebileceği alanlar oluşturmak gerekiyor. Çok fazla insan şöyle diyor,
“Siz çok cesursunuz, çok queersiniz çok marjinalsiniz.” Oysa
bana bunu söyleyenin, cinselliği de belki benden çok daha “radikal”
ama belki kamusal alanda öyle gözükmüyor olamaz mı?
İsmigül: Senin yaptığına ya da olduğun şeye “cesaret” denmesi de
yabancılaşmanın bir nedeni galiba. Sen onu bir eylem olarak yapıyor
değilsin, daha ziyade onu sen bir varoluş olarak yaşıyorsun.
Cesur davranabilmek için cesur davranmama seçeneğimiz olması
lazım. İki yoldan bizim cesurca olanı seçmemiz lazım ama senin
başka seçeneğin yok, o senin varoluş biçimin aslında. Sen derken
hepimiz benzer bir şey yaşıyoruz. Yabancılaşmamıza esas neden
olan şeyin bu olduğunu düşünüyorum.
Yıldız: Filmle ilgili konuşacaktım ama Ecemen’in açtığı konudan
kendime dair bir şeyler söylemek istedim. Biz aslında nasıl
yaşıyoruz bu cesurluk meselesini? Benim de birçok yerde yabancılaşmama
yol açan şeyler oluyor. Kendi hikâyeme bakıyorum, bir
şeyler yapıyorum ama ben bunları canım istediği için yapıyorum.
Mesela sokağa etekle çıkmak benim için aslında hiç önemli bir şey
değil bence. Ama sonrasında biri “Aa çok cesursun,” dediği an düşünüyorum,
bu yaptığım iş cesaret isteyen bir iş aslında ama ben
böyle düşünmüyorum. Bu beni bir sürü soruya götürüyor ve aslında
bu biraz bizle, kurgulamaya çalıştığımız sosyallikle de alakalı
bir şey. Her defasında hâlâ şunu söylüyorum: “Biz acaba bir şeyleri
yanlış mı yapıyoruz, birbirimize bu kadar değmiyor muyuz, hâlâ
birbirimiz için yabancılar mıyız, birbirimize bu kadar yabancıysak
nasıl bu kadar rahat diğerine cesur diyebiliyoruz?” Sen bana
bunu diyorsun ama nasıl hissettiğimi bilmiyorsun, sormuyorsun.
Filmde beni tek bir şey rahatsız etti, “Biz burada getto, alternatif
yaşam alanı kurduk, bunu kurmak için iki şeyden bağımsız
olmamız gerekiyordu, biri erkekler, diğeri kapitalizm,” diyordu.
Bana çok suni geldi, birincisi erkeklerden azade olma değil, derdim
erkten, erkeklikten başka bir şeyden azade olmak. İkincisi de
kapitalizmden azade olmayı nasıl tanımlıyoruz, nasıl bu kadar
dışarıda durabiliyoruz, böyle net bir ikilik var mı?
Kanno: Filmdeki bedenler, tığ gibi delikanlılar gibi geldi bana,
aklıma da kendi göbeğim geldi, vücutlar biraz şişman olsa mesela
ne olur? (Gülüşmeler)
Ceylan: Onlar kamera arkasında. (Gülüyor)
Gülkan: Çok iyi tespit bence de
Ceylan: Ben de bir anekdot eklemek istiyorum. Queer dediğimiz
ne? Queer’in de öyle kalıpları var ki, sen o kalıbın içindeysen sanki
bütün cinsiyetleri kafanda çözmüşsün gibi algılanıyor. Bu yüzden
de bunu tartışmak önemli. Ortodoks feminizm diye kolayca
bahsettiğimiz kavram, feminizm ve porno tartışmasını veya LGBT
hareketle feminizmin içindeki çatışmalar belki bu kalıpları gördüğümüzde
bir anlam taşıyor, çünkü queerin de getirdiği bir kalıp
var ve o kalıplarla belki de eski feminist hareketin bağdaşması çok
zor, birbirini ötekileştiren bir hale geliyorlar. Filmde de kesinlikle
herkes tıraşlı, ama ben de kıllarımdan hoşlanmıyorum, alıyorum
bacak kıllarımı ne var yani? Ben çözmedim mi yani cinsiyet olayını,
düşünmüyor muyum? (Gülüyor) Bu filmde de bu tür kalıplar
var ama aslında güzel olan şey bundan bahsetmeleri, bunun farkında
olmaları.
Katılımcı (d): Ben de aynı şeyi hissettim. Ay, dedim bunların
hepsi top model, saçlarını kazıtmışlar, punk olmuşlar. Ama sanki
bu eleştirime filmin içinde cevap verdiler. “Herkes eksiklerini
göre göre ilerliyor,” dediler ya… Mesela bu beyaz bir film, niye siyahı
yok, çünkü biz çekiyoruz, onu düşünenler onu çekiyor dediler.
Biraz hatta kendime, hepimize bir çağrı gibi algıladım. Ben
topmodel’e benzemiyorum, ben de o zaman böyle bir film çekebilirim.
Katılımcı (b): Az önce filmde de söylendi, antikapitalist de bir
yaşam tarzı olmalı. Queer porno sektörel bir pozisyon aldığı zaman
orada da farklı tartışmalar ortaya çıkıyor. Ben Mango’nun
queer baskılı bir tişört satmasına da karşıyım. O antikapitalist
vurgusu çok önemli.
Yıldız: Queer yeni ve yeni inşa ettiğimiz bir kimlik mi? Biz çok
güzel bir kimlik inşa edip adını queer koyduk ve “Bu çok özgürleştirici
hadi gelin hepiniz queer olun,” mu diyoruz? Çok havalı bir
yandan… Mesela iki ay önce saçımın burası punk’tı, çok havalıydım,
şimdi değilim, daha az mı queer oldum? Yoksa meselemiz
bunun radikal bir eyleme biçimi olması mı? Onu yıkan, yapan,
458 459