10EP2Te

İstanbul Amargi - Feminizm Tartışmaları Seks İşçiliği ve Feminizm
uyan makbul vatandaşlar olmadıkları için…
Hilal: Aile kurumunu tehdit ettikleri için…
Katılımcı (b): Bence de aileyi tehdit ediyor olması bu meselenin
temel noktası.
Esen: Genelde Beyoğlu civarında çalışma yürütüyorsunuz değil
mi?
Şevval: Ara sıra Şirinevler’den de Kadın Kapısı’na gelenler oluyor,
onlara koli koli kondom veriyoruz ama genelde Beyoğlu civarında
bize yürüme mesafesinde olan insanlar her gün geliyorlar.
Sıla: Başka neler yapıyorsunuz? Proje yapıyor musunuz? Kaç çalışanınız
var profesyonel ya da gönüllü olarak?
Şevval: Biz tamamen gönüllü olarak çalışıyoruz.
Sıla: Ne kadar vaktinizi veriyorsunuz?
Şevval: Ben bütün gün dernekteyim. İki dernek aynı ofiste, Kadın
Kapısı ve İstanbul LGBTT. Ben sabahtan akşama kadar oradayım.
Her gün 5-6 kişilik sabit bir kitlemiz var ama bazen 30 kişi oluyoruz,
bazen 20 kişi oluyoruz ama gün içinde belki de 100-150 kişi
gelip, gidiyordur. Çünkü Kadın Kapısı olarak 1995’ten beri ücretsiz
kondom vermek gibi bir misyonumuz var. Herkes bunu biliyor,
bu yüzden de sirkülasyon fazla oluyor. Profesyonel çalışanımız,
İngilizce bilenimiz, bilgisayar kullananımız, proje yazabilen
arkadaş sayımız çok az, birkaç kişi… Ama biz taban örgütüyüz,
o yüzden de akademik ayağımız zayıf ama sokakta ve alanlarda
güçlüyüz.
Sıla: Ama ofisiniz bir yerlerden aranabiliyor değil mi?
Şevval: Telefonumuz kesiliyor, telefonumuzu ödüyoruz, internet
sitemiz kapanıyor, onu açıyoruz, elektriklerimiz kesiliyor. Böyle.
Hilal: Bağış mı alıyorsunuz?
Şevval: Ben senelerce projelerde çalıştım vakıfta. Son üç, dört senedir
İstanbul LGBTT ile Kadın Kapısı’na konsantre oldum. O yüz
bin dolarlık, iki yüz elli bin dolarlık projeler beni günaha sokacak.
Çünkü bana yüz bin dolarlık bir kitap yazma projesinin altına girmek
çok manasız geliyor. Kendim yazmadığım projelerde çalışmama
kararı aldım. Ya ben inandığım, gerekli gördüğüm projeyi
kendim yazacağım ya da arkadaşlarımla birlikte kolektif bir şekilde
yazacağım. Yoksa öyle örneklerini görüyoruz, o zaman biz
İstanbul LGBTT A.Ş. oluruz. Bundan da çok hoşlanmıyorum ama
o da bir ikilem. Bazen çok ihtiyaç duyuyoruz, sabah dokuzda ofise
gelip, önüne şunu mesele olarak koyup, akşam beşe kadar benimle
birlikte eşekler gibi çalışacak birkaç kişiye şiddetle ihtiyaç
duyuyoruz çünkü yapmak istediğimiz çok şey var. Ama beraber
çalıştığımız aktivistler çok eğitimli, akademik çalışmaları olan,
yüksek tahsili olan arkadaşlar olmuyor her zaman. O yüzden az
kişinin üstüne çok fazla iş düşüyor. Bunu bir şikâyet olarak söylemiyorum
ama durum bu.
Özlem: Gerçi alanda çalışmak istiyorsan akademisyenler ayak
bağı bile olabiliyorlar.
Şevval: Bir tarafımız akademide, bir tarafımız politik partilerle,
bir tarafımız feministlerle, bir tarafımız Kürtlerle beraber, en başından
beri de böyle oldu. Bu durumdan da çok mutluyuz.
Hilal: Peki, feminist aktivistlerden dayanışma açısından ne bekleniyor?
Şevval: Bu konuları tartışıyor olmanız güzel ama ellerini çabuk
tutsalar da bir an önce kol kola girip yürüsek diyoruz. Ben seks
işçiliği aktivizmine başlarken ırkçılarla, gericilerle, faşistlerle,
yobazlarla kavga edeceğimi düşünürdüm, hayatım feministlerle
ve sosyalistlerle kavga ederek geçiyor. Beş sene önce “Emek midir,
değil mir, yani şimdi Marx diyor ki…” deniyordu, bunları hâlâ
aşamıyoruz, hâlâ takıldığımız bazı noktalar var. Bu hiçbir zaman
aşılamayacak. Bunu bir an önce tartışıp, tüketip, seks işçilerinin
sorunlarını onurlu bir insan hakları meselesi olarak görüp, acilen
harekete geçmek lazım. Sosyalistlerin ve feministlerin bilinç yükseltmelerini
daha fazla beklemek istemiyorum.
Özlem: Teşekkürler herkese ve Şevval’e.
Şevval: Ben de teşekkür ederim.
250 251