10EP2Te

Feminist Örgütlenme
“Ben eksiğim, sanki gerçek değilim
diğer kadınlar olmadan.
Diğerlerine öyle derinden bağlıyım ki
ama hiçbirine tabii, birinin esiri ya da
hizmetlisi olmadan.”
María Lugones-Pilgrimages
Banu: Örgütlenme konusu feministler olarak henüz bitiremediğimiz
bir konu. Keşke elimizde birtakım reçeteler olsaydı ve
biz onlara bakarak her şeyi tıkır tıkır yapabilseydik. Kendi deneyimimde
ve gözlemlediğim başka örgütlenmelerde bu kadar benzer
sorunların çıkması çok tesadüfi değil, diye düşünüyorum. Belki
yaşanılan sorunları birlikte irdeleyebiliriz, belki de yeni çözümler
bulabiliriz.
1985-86 yıllarında kendime feminist demeye başladım. O
yıllarda sol bir örgütlenme içindeydim. 86’larda küçük feminist
bir kadın grubuyla tanıştım ve gerçekten dünyam değişti. Bu kadınlar,
Somut Dergisi, Kadın Çevresi ile ilişkili olan feminist kadınlardı.
Gerçekten çok büyük bir deneyimdi benim için. O güne
kadar bildiğim ilişkilerin ve örgütletnme biçimlerinin dışında,
kadınların rahatça bir araya gelmesi, kendilerinden söz etmeye
çalışmaları çok heyecan vericiydi. O güne kadar önemsiz sayılan,
benim de dile getiremediğim sorunların ya da sıkıntıların, kolayca
ifade edilebilmesi; şikayetlerin “dır dır” olarak görülmemesi inanılmazdı…
Bir bakıma dönem itibariyle şanslıydık. 80 sonrası dönemde
Türkiye’de sol muhalefetin üzerine ölü toprağı serpilmişti ama biz
297