2.2. organik tarım - ITO

sonraki zamanlarda Avrupa Birliği'ne katılım sürecinde "Avrupa Birliğine
Muktesebatmm Üstlenilmesine İlişkin Türkiye Ulusal Programı" uyarınca
Avrupa Birliği Organik Tarım Yönetmeliğinde Yapılan ekler ve değişiklikler
bitkisel, hayvansal ve su ürünlerini de kapsayacak şekilde tadil edilerek
11 Temmuz 2002 tarihli 24812 sayılı Resmi Gazetede "Organik Tarımın
Esasları ve Uygulamasına.İlişkin Yönetmelik" şeklinde yayınlanmıştır.
Bu tarihlerden sonra Türkiye Organik tarımla ilgili bir kanun çıkarılması
lüzumunu duymuştur. Nitekim gerekil hazırlık çalışmaları yapıldıktan sonra
konu TBMM'de Tarım Komisyonunda görüşülmüş, kısa sürede Genel Kurul
gündemine alınarak müzakereleri tamamlanmıştır. Organik Tarım Kanunu 1
Aralık 2004 tarihinde 5262 numara ile kabul edilmiş ve 3 Aralık 2004
tarihinde de 25659 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe girmiştir.
Kanun beş bölüm ve on beş maddeden ibarettir.
Kanunun birinci bölümünde "Amaç, Kapsam ve Tanımlar" yer almış, ikinci
bölümde "Komiteler, Yetkilendirilmiş Kuruluşlar ve Müteşebbis", üçüncü
bölümde "Uygulama Esasları", dördüncü bölümde "Ceza Hükümleri,
Cezaların Tahsili ve İtiraz", nihayet beşinci bölümde ise "Geçici ve Son
Hükümler" yer almaktadır. Burada kanunun bütün bölümlerini ve maddelerini
organik tarım açısından yorumlamaktan ise tamamen eserin metnine
almanın uygun olacağı düşünülmüştür.
Azaltılmış Kimyasal Gübre Kullanımı: Konvansiyonel ürünlerde
kullanılanın %50 oranında daha az kimyasal gübre kullanılarak üretilen
gıdalar, yazılabilir.
Uluslararası mevzuat olarak, burada başlangıçta da ifade edildiği gibi Avrupa
Birliği veya Komisyonu (EC), Amerika Birleşik Devletleri (NOP) ve Japon
(JAS) mevzuatı kısmen özetlenmeye, daha doğrusu bu mevzuatlar hakkında
genel bir bilgi verilmeye çalışılmıştır. Fakat IFOAM, BIOSWISS ve
CODEX'de önemle üzerinde durulması gereken mevzuatlardır. Özellikle
ikili ticari ilişkilerde alıcı ülke hangi belgeye itibar ediyorsa, onu esas kabul
etmek zorunluluğunun olduğunu kabul etmek gereklidir.
48