Preuzmite kompletan časopis broj 2 u PDF formatu - Portal kulture ...

ïñtérkûltúråłna ìsträživanjá
zadovoljstva” (Connel, Gibson 2002). Novo mesto crnog čoveka je svemir. Metafora Afrike
kao „ma tič nog bro da”, ko ju San Ra eks pli ci ra kao „ko smič ku bi blij sku bar ku”, uka za la je na
put oslobođenja izgradnjom simboličkog prostora crnog jedinstva, napretka i bekstva (ibid.).
Slična retorika vratiće se na scenu sa ekspanzijom popularnih žanrova, kada je crnački
soul 60-ih i 70-ih po stao background muzika oštro artikulisanog zah te va za ra snom i dru štvenom
jednakošću. Džordž Klinton (Clinton) svojim fank-kostimima, svemirskim pozornicama
i opširnim numerama ubrzanog bluza sa džez-rifovima rekreirao je slične metafore „oslobađanja”.
Nastupi njegovog benda Parliament uprizoruju dramu sa mnoštvom specijalnih efekata
– P-Funk Mothership Connection, blještavi leteći tanjir, figurativno se spušta na pozornicu
na po čet ku pred sta ve, da bi iz nje ga iza šao Klin ton da mo bi li še i uje di ni pu bli ku (ibid.).
VII
Ovaj period ujedno označava kraj politike SAD prema crnačkoj muzici; istovremeno će
crnačka rasna percepcija početi da kreira popularno-muzičke strukture, a politički identitet
da nadjačava kulturni. Crnački rep, brejkdens i grafiti-art su 70-ih godina afirmisali hip-hop –
kulturu crnačkih geta južnog Bronksa i Harlema 33 . Hip-hop je od re đen kao ver bal na eks pre si ja
nosilaca „ulične” kulture, putem glasa, eventualno generatora zvuka ili gramofona. Njegovo
poreklo je u osnovi oralna tradicija: afrički intonirani uzvici, umetnička i verbalna interpretacija
stanja zajednice i svakodnevni crnački ulični govor. Ovi grioti modernog doba izneli su zahtev
za oslobađanje crnačke nacije putem preuzetih (stilizovanih) muzičkih oblika i priklanjanja
drugim religijskim zajednicama u kontekstu „presude hrišćanstvu” kao gospodarskoj religiji.
Mahom su u pitanju predstavnici Black Po wer generacije – Public Enemy, X-klan, Ice Cube
– koji su dočarali tradicionalni model „militantne crnačke muškosti”, koju su propagirali
Markus Garvi, Malkolm X i Luis Farakan. Prema većini rep-nacionalista, era postmoderne utelovljuje
takozvani „robovski mentalitet”, poniženi crnački identitet obeležen podređivanjem,
požrtvovanom pokornošću crnih hrišćana. Averzija prema hrišćanstvu tumači se kao posledica
uticaja ideologije „nacije islama”, posredno preuzete od duhovnog oca „Alahovog poslanika”
Ili je Mu ha me da (Muhammad), koji je propovedao kako su „beli hrišćani direktno odgovorni
za iskušenja i nevolje crnačkog naroda u Americi” (Cheney 1999: 5).
Dru ga kraj nost je hri šćan ski (go spel) ili „sve ti” hip-hop ko ji će se, pod jed na kom do mina
ci jom cr nač ke po li ti ke iden ti te ta, mit ske pro šlo sti i tren do va u mu zič koj in du stri ji, po če ti
iz dva ja ti 70-ih go di na. Pod eti ke tom go spel hip-ho pa na la ze se broj na ime na iz vo đa ča ko ji
se – po put MC Ha me ra, Tu pe ka (2 pack) – bez dublje problematizacije supkulture koju generiše
njihov muzički pravac, pozivaju na hrišćanske principe i frazeologiju; na spoljašnja
zna če nja, da kle.
33 Izolacija mesta nastanka i koreni u „gangsterskoj” kulturi načinili su od hip-hopa ulični pokret, prvih
pet godina potpuno nepristupačan široj javnosti, što je stimulisalo kompanije da kreativnu funkciju rep
muzike zadrže na „uličnom” nivou (Garofallo 1993: 242).
189