Nr 608, styczeń 2006 - Znak

TEMAT MIESIĄCAale jak o braciach”), dopiero w drugiej połowie XX wieku zaowocowałystopniową, pozytywną zmianą stosunku Kościoła wobec islamu.Duch odnowy, charakteryzujący pontyfikaty Jana XXIII i PawłaVI, otworzył Kościół na świat i dialog z nowoczesnością. Rewolucyjnewręcz w swojej wymowie wezwanie chrześcijan przez II SobórWatykański do poszanowania duchowych, moralnych i kulturowychwartości w innych religiach, w tym w islamie, znalazło oficjalny wyrazw postaci dwóch dokumentów: konstytucji dogmatycznej o KościeleLumen gentium i deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskichNostra aetate. Paweł VI przekazał swojemu następcyKościół otwarty na dialog w duchu szacunku, zrozumieniai tolerancji dla islamu i innych religii. Jan Paweł II podjął to wezwanie,nadając kwestii dialogu z muzułmanami wielowymiarowe i uniwersalneznaczenie.Od początku swojego pontyfikatu papież Jan Paweł II prowadziłdialog z wyznawcami islamu. 29 listopada 1979 roku, w czasie spotkaniaze wspólnotą katolicką w Ankarze, Ojciec Święty powiedział:Pozwólcie, ze przypomnę tutaj wobec was słowa deklaracji soborowej Nostraaetate: „Kościół spogląda z szacunkiem również na mahometan, oddającychwraz z nami cześć jedynemu Bogu, żywemu i samoistnemu, miłosiernemui wszechmogącemu Stwórcy nieba i ziemi, Temu, który przemówił do ludzi (...)”.I z myślą zwróconą nie tylko do waszych współobywateli, lecz także do szerokiegoświata muzułmańskiego, ponownie dzisiaj wyrażam szacunek Kościołakatolickiego dla ich wartości religijnych 2 .Wolę kontynuowania i rozwijania szczerego dialogu z wyznawcamiislamu papież deklarował wielokrotnie. Podnosząc tę kwestię,mówił o podstawach dialogu, jego kierunkach, a także o koniecznościprzełamywania wciąż istniejących barier i przeszkód. Dla OjcaŚwiętego płaszczyznę porozumienia z wyznawcami islamu stanowiławiara w jednego Boga. Często podkreślał również inne elementy,które łączą obie religie. Tak mówił na przykład do przywódców muzułmańskichw Nairobi, 7 maja 1980 roku:2Przemówienie Jana Pawła II do wspólnoty katolickiej w Ankarze (29 listopada1979), tamże, s. 62.91