Nr 608, styczeń 2006 - Znak

TEMAT MIESIĄCAw tak wielu kwestiach potrafił budować wspólnotę ludzką, w kwestiijedności chrześcijan zamykał się na pełną komunię 8 . „Odczuwamypustkę po śmierci papieża, ale nie możemy nie dostrzegać, że byłon bardzo rzymskim papieżem” – stwierdził pastor Roberto Mazzeschi,prezydent włoskiego Aliansu Ewangelicznego, odnosząc się domaryjnej pobożności Jana Pawła II.A jednak – mimo tej krytyki – to właśnie ewangeliczni (zwłaszczaamerykańscy) chrześcijanie najgoręcej żegnali papieża. I choć w dużejmierze wynikało to z faktu, że dostrzegali w nim sojusznika (a czasemwręcz przywódcę) w wojnie kultur, jaką toczą z „cywilizacjąśmierci” (którą uobecnia w ich oczach liberalizm), to nie sposób niezauważyć, że powody takiego poparcia bywają też głębsze. Oto nanaszych oczach powstają nowe mury i nowe podziały, ale też nowekoalicje. Chrześcijanie ewangelikalni, którzy jeszcze kilkanaście lattemu nie chcieli nawet rozmawiać z katolikami, dostrzegając w nich„dzieci Wielkiego Babilonu”, obecnie coraz częściej wchodzą z nimiw dialog i wspólnie zaczynają bronić wartości. Jeden z czołowychkanadyjskich teologów ewangelikalnych, dr George Vanderveldez konserwatywnego Chrześcijańskiego Kościoła Reformowanego,otwarcie stwierdza, że to, co jednoczy katolików i chrześcijan ewangelicznych,jest o wiele istotniejsze od tego, co ich dzieli: „W istociewielu ewagelicznych chrześcijan, należących do głównych Kościołówprotestanckich, ma o wiele więcej wspólnego z braćmi z Kościołakatolickiego niż z ludźmi z własnych wspólnot”. Podobne opiniecoraz częściej formułują też katolicy, którzy mówią: istnieje wieleróżnic między nami, ale kwestie moralne sprawiają, że jesteśmy bardzoblisko siebie. „Przed nami wciąż daleka droga do jedności, alejesteśmy coraz bliżej” – powiada abp Thomas Collins. Niestety, to,co zbliża katolików i chrześcijan ewangelikalnych, sprawia, że odstanowiska Kościoła rzymskokatolickiego oddalają się protestanciwyznań tradycyjnych: luteranie, reformowani czy anglikanie. Tewspólnoty odrzucają zasadę świętości życia i w wielkich sporach cywilizacyjnychopowiadają się często po tzw. stronie liberalnej, uznającna przykład prawo do aborcji za fundamentalne prawo kobiet.8Zob. http://www.churchofscotland.org.uk/news/nr330405modpope.htm83