Nr 608, styczeń 2006 - Znak

TEMAT MIESIĄCAwszystkim – nie musi prowadzić do konfliktu. Takie jest założenieobecnego głębokiego dialogu międzyreligijnego.Oprócz kwestii teologicznych Żydów i chrześcijan dzieli historia.Jan Paweł II uczynił bardzo wiele dla przezwyciężania ciężarutego podziału. Historycznie ważnym dokonaniem jest normalizacjastosunków z państwem Izrael (1993 r.). Oznacza ona odrzucenie tradycyjnejteorii, że rozproszenie Żydów jest karą za nierozpoznaniew Jezusie Mesjasza. Wizyta papieża w Izraelu w roku 2000 była wielkimwydarzeniem, mającym trwałe konsekwencje. Stary papież,mówiący z serca, trafił do serc Izraelczyków, którzy na co dzień naogół nie stykają się z katolikami. Również do takich, którzy sądzą,że zasadniczo relacje między religiami nie zmieniły się od czasówśredniowiecza. Dzięki polskiemu papieżowi wielu zobaczyło, że obecnyKościół ma w sobie elementy pokory, której nie mogli widziećŻydzi w dawniejszych pokoleniach. W konsekwencji doprowadziłoto do postępu we wzajemnych stosunkach: w ostatnich latach naprzykład powstała wspólna komisja Stolicy Apostolskiej i naczelnegorabinatu Izraela. Jest ona bardzo aktywna, umożliwiła nawiązaniewielu osobistych relacji, a ponadto – przez to, że istnieje – wspieradziałania międzyreligijne w Izraelu, przyczynia się też do upowszechnienianowego oblicza chrześcijaństwa.Uważam jednak, że najbardziej bezprecedensowymposunięciem tego papieża była modlitwa,a właściwie cała liturgia pokutna w roku2000 – liturgia, w której Jan Paweł II wspomniałmiędzy innymi o winach katolików wobecŻydów. Poprzez odwagę takiego gestu stałsię on nauczycielem dla wyznawców wszelkichreligii. Tekst tej modlitwy papież włożył następniew szczelinę Ściany Zachodniej, nazywanejŚcianą Płaczu. Ten jeden prosty gest trafił dozwykłych Żydów – także do tych, którzy nieŻydzi powtarzają sobieopowieść o tym, jakWojtyła – krótko powojnie, kiedy był jeszczemłodym księdzem –odmówił ochrzczeniażydowskiej sieroty,zalecając jej opiekunom,żeby najpierw spróbowaliporozumieć się z krewnymidziecka.mają wykształcenia ani szczególnych zainteresowań potrzebnych dośledzenia przemian nauczania kościelnego.Niektóre czyny Karola Wojtyły stały się znane dopiero po latach,gdy został on papieżem. Żydzi na przykład powtarzają sobie opo-87