Nr 608, styczeń 2006 - Znak

TEMATY I REFLEKSJEnas, Ona nie zatrzymuje Go dla siebie. Bóg wciąż stawia Maryi poprzeczkęwyżej – tak, że Ona musi sięgnąć ponad siebie. Często misię wydaje, że czegoś nie potrafię, nie dam rady, że tego nie uniosę.Tu Ona jest wzorem.Samotność AdamaTradycjonaliści twierdzą, że kobieta ma łatwość składania siebiew darze dla innych i że nie umie być sama. Ojciec profesor AntoniJ. Nowak OFM uważa, że kobieta istnieje tylko jako matka lub żona.Mężczyzna ma egzystencjalne doświadczenie osamotnienia w Raju,kobieta zaś istnieje od początku w relacji do niego. Niestety, wieluksięży tak właśnie interpretuje Biblię.Nie wiem, czy jeśli chodzi o składanie daru z siebie, istnieje taka wielkaróżnica między mężczyzną a kobietą. Uderza mnie za to jedna rzecz– ktoś młody łatwiej pójdzie na śmierć niż stary. Młody człowiek,mając lat dwadzieścia, jest gotowy, także od strony biologicznej, docałkowitego oddania. Jesteśmy stworzeni, żeby się wzajemnie sobieoddać i w tym okresie łatwiej nam to przychodzi. To nie zależy odpłci, tylko od wieku.Mówiąc o naturze kobiety i mężczyzny, nie można zapominać o opisiestworzenia w 1 rozdziale Księgi Rodzaju (por. Rdz 1, 27). Ten opisjest jakby podsumowaniem i nie można w żadnym razie pisać o rolikobiety i mężczyzny, ignorując ten fragment. Tam znajduje się najważniejszytekst, w którym powiedziane zostało, że Bóg stworzył człowiekana swój obraz i podobieństwo: „Stworzył więc Bóg człowiekana swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył go mężczyznąi niewiastą”, a dosłownie: istotą męską i żeńską. Trzeba pamiętać, żeczłowiek to po hebrajsku ha’adam. W rozdziale 2, czyli według najstarszejtradycji rzeczywiście na początku, jest jeden człowiek, ale niemężczyzna. Słowo ha’adam znaczy: „istota z prochu ziemi”.Bóg wyjął tej „istocie” żebro. Czy można uznać, że mężczyzna to człowiekbez żebra? W tym samym momencie, gdy powstaje kobieta, rodzisię też mężczyzna jako osoba obdarzona płcią.115