. ت٠ا٠ی حقوق ٠ادی و ٠عنوی این اثر ٠تعلق به ٠ترج٠بوده و هر گونه کپی بردا

گردنبند چرمی سیاه رنگی که بر خود طلسمی از جنس بوتر داشت را از بسته بیرون اوردم.‏ طلسمش یک خفاش بود.‏ منانرا به گردنم انداختم و فریاد کشیدم.‏‏_عاشقشم.‏مادرم با ناراحتیبه من نگاهی کردو زمزمه کنان به پدرم گفت:‏‏_دفعه بعدبهش پول می دیم.‏در حالی که از خانه خارج می شدیم نجوا کنان به بکی گفتم:‏‏_مرواریدها!‏در کالس ورزش یک پیراهن سیاه ، شلوارک و به جای چکمه های جنگی کوتاهم یک جفت کفش سفید مخوص سالنورزش را پوشیدم.‏ با خودم فکر کردم،‏ واقعا قضیه چیست؟ ایا استفاده از رنگ سفید از ما دانش اموزان بهتری میسازد؟ اقای هریس معلم ورزشمان نالید:‏‏_راون،‏ من امروز دیگه حال اینکه تو رو بفرستم دفتر ندارم.‏ چرانمی پوشی؟برای یک بار هم که شده چیزی رو که باید بپوشی‏_امروز تولدمه،‏ شاید بتونین همین یه بار منو ندیدبگیرین.‏او در حالی که نمی دانست چه بگوید به من خیره شد.‏ باالخره او موافقط کرد و گفت:‏‏_فقط همین امروز،‏ نه به خاطر اینکه امروز تولدته بلکه چون حال اینکه بفرستمت دفتر رو ندادم.‏بکی و من وقتی که به طرؾ سکوی تماشاگران،‏ جایی که باقی کالس منتظر ما بود می رفتیم خندیدیم.‏ترور میچل،‏ االهه انتقام من از زمان مهد کودک و دنباله رو اش مت ولز دنبال ما امدند.‏ انها دقیقا مثل هم بودند،‏ ادمهایفوتبالیست ثروتمند،‏ انها می دانستند که خوش قیافه اند و باعث می شدند تا حال من از اینکه مثل خروس ها به هم میپریدند به هم بخورد.ترور میچل که معلوم بود صحبت من با خانوم هریس را شنیده است گفت:‏‏_شونزده ساله عزیز،‏ چقدر دوست داشتنی،‏ عاشق رسیده هاشیم مگه نه مت؟مت تایید کرد:‏انها از پشت سر به ما نزدیک شده بودند.‏‏_اره رفیق‏_اما شاید یه دلیلی داره که امروز سفید نپوشیده.....‏ سفید مال باکره هاست درسته راون؟او بی هیچ شکی زیبا بود،‏ چشمهای ابی اش زیبا بودند و موهایش مانند یک مدل به نظر می رسید.‏ او برای هر روزهفته یک دختر داشت.‏ او یک پسر بد بود،‏ یک پسر ثروتمند بد که او را خیلی پر رو می کرد،‏ از او پرسیدم:‏13 تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مترجم بوده و هر گونه کپی برداری و انتشار از ان به هر نحو منوط به اجازه مترجم می باشد .