. ت٠ا٠ی حقوق ٠ادی و ٠عنوی این اثر ٠تعلق به ٠ترج٠بوده و هر گونه کپی بردا

‏"متاسفم که دیر کردم"‏اعتراؾ کردم:‏‏"منتظر پرستار بچه بودم"‏‏"تو بچه داری؟!"‏‏"نه ، یه برادر"‏او با خنده ای از روی خجالت که چهره اش را به زندگی بر گرداند گفت:‏‏"درسته"‏او از ترور هم دوست داشتنی تر به نظر می رسید و اصال خود خواه نبود،‏ بلکه بیشتر مانند پرنده ای زخمی بود که بهمراقبت نیاز دارد.‏ طوری که انگار تمام عمرش را در یک سیاه چال زندگی کرده است و این اولین بار است که یکانسان می بیند.‏ انگار او با مالقات و انتخاب کلمات برای گفتگو مشکل داشت.‏ طوری که انگار انتظار نداشت هیچ وقتبه انها جواب داده شود.‏ عذر خواهانه گفت:‏‏"متاسفم که تو رو منتظر نگه داشتم،می خواستم برات اینا رو بیارم"‏‏"او خجوالنه پنج شاخه گل وحشی را از پشتش بیرون اورد و به سمت من گرفت،‏ گل؟ امکان ندارد.‏ به طور کامل تحتتاثیر قرار گرفته بودم.‏‏"اونا برای منن؟"‏مثل این بود که همه چیز با حرکت اهسته حرکت می کرد،‏ من گلها را از دستانشلمس کردم.‏ حلقه عنکبوتی نظرم را به خودش جلب کرد.‏گرفتم و در همین حین دستانش را هم" قبال هیچ وقت گل از کسی هدیه نگرفته بودم.‏ اینا زیبا ترین گالیی هستن که تا حاال دیدم"‏‏"او در حالی که به پایین و به چکمه هایش نگاه می کرد گفت:‏‏"تو بیشتر از صد تا دوست پسر داری،‏ باورم نمیشه که اونها تا حاال به تو گل نداده باشن"‏به جای اینکه ساکت شوم بهتر بود حرفی می زدم:‏‏"وقتی سیزده سالم شد مادر بزرگم برام یه دسته گل الله زرد رنگ ‏،توی یه جعبه پالستیکی برام فرستاد.‏ من هیچ وقتاز صدها دوست پسرم گل نگرفتم چون هیچ وقت یکی شونم نداشتم"‏او با لحنی عجیب جواب داد‏"گلهای از طرؾ مادر بزرگ خیلی مخصوصا"‏‏"اما چرا پنج تا؟"‏‏"یکی برای هر باری که تورو دیدم"‏84 تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مترجم بوده و هر گونه کپی برداری و انتشار از ان به هر نحو منوط به اجازه مترجم می باشد .