. ت٠ا٠ی حقوق ٠ادی و ٠عنوی این اثر ٠تعلق به ٠ترج٠بوده و هر گونه کپی بردا

حسابی تعجب می کردند.‏ پسر کودن پاکت قرمز رنگ را جلوی من تکان می داد و هر بار مرا دست می انداخت.‏ ناگهاناو به سمت طبقه باال دوید من پای او را از پشت گرفتم و او سقوط کرد،‏ اما پاکتی که در دستش بود از دسترس من خیلیدور بود.‏من صورتم را مثل کوسه کردم تا او بفهمد که اگر مجبورم کند پایش را گاز می گیرم،‏ کاری که شما می توانید بابرادرتان انجام دهید و به زندان نروید.‏ او ترسید و با پای استخوانی ازادش لگد زد و دستم را کنار زد،‏ او به طرؾ اتاقخوابش دوید و در را جلوی صورت من بست و از پشت قفل کرد.‏ من فریاد کشیدم و مشت کوبیدم،‏ دستم به شدت دردمی کرد اما من انرا حس نمی کردم چون به شدت عصبانی بودم.‏ او وانمود کرد که دارد از پشت در نامه را می خواند:‏‏"راون عزیزم،‏ من تو رو دوست دارم و میخوام همسر عجوزه من باشی تا ما بتونیم بچه های وحشت ناکی داشته باشیم.‏با عشق،‏ خدمتکار عجیب"‏‏"اونو بده به من،‏ حاال"‏‏"نمی دونی من می تونم چه کارایی بکنم؟ فقط از تیم فوتبال بپرس"‏‏"من می تونم زندگیتو برات جهنم کنم"‏من به یه شرط اونو بر می گردونم.‏ "‏"چقدر؟"‏‏"من پول نمی خوام"‏‏"پس چی؟"‏‏"اینکه تو به من قول بدی...."‏‏"چی رو؟"‏‏"اینکه دیگه منو پسر کودن صدا نزنی"‏در هر دو طرؾ در سکوت بر قرار شد.‏ حس کردم قلبم به خاطر چیزی فشرده می شد،‏ گناه یا دل سوزی بود.‏ حدس میزنم هیچ وقت درک نکردم که اسم مستعار کوچک من در طی این سالها چقدر او را اذیت کرده بود اینکه من زندگی اشرا همین حاال هم جهنم کرده بودم.‏‏"پس من چی باید صدات بزنم؟"‏‏"نظرت درباره اسمم چیه؟"‏من شوخی کردم:‏‏"و قراره که اون چی باشه؟"‏‏"بیلی"‏77 تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مترجم بوده و هر گونه کپی برداری و انتشار از ان به هر نحو منوط به اجازه مترجم می باشد .