. ت٠ا٠ی حقوق ٠ادی و ٠عنوی این اثر ٠تعلق به ٠ترج٠بوده و هر گونه کپی بردا

‏""من دیگه دخترکوچولونیستم راون،‏ و به عالوه من هیچ وقت از رژ لب نزدم.‏ من طبیعی رو ترجیه می دادم"‏من در حالی که چشمهایم را می چرخاندم گفتم:‏‏"ایش"‏‏"می دونم که نوجوون بودن سخته اما تو باالخره فهمیدی واقعا کی هستی"‏‏"من می دونم کی هستم،‏ و تالشمو می کنم که کار کردن به عنواننتونه به درون من راه پیدا کنه."‏نماینده اژانس مسافرتی و پوشیدن بلوز سفید و جوراباو سعی کرد تا من را در اؼوش بگیرد:‏‏"اوه عزیزم،وقتی که تو نوجوونی فکر می کنی که هیچ کس تو رو نمی فهمه و همه دنیا بر علیه تو هستند.‏ "نه،‏ فقط این شهر بر ضد منه.‏ من اگه فکر می کردم که تموم دنیا بر علیه منه دیوونه می شدم مامان"‏او به سختی مرا در اؼوش گرفت و این بار من به او اجازه این کار را دادم.‏ او مثل مادری که تنها می تواند کثیؾ کاریکند گفت:‏‏"من دوست دارم راون،‏ تو توی سیاه زیبایی اما توی قرمز فوق العاده ای"‏‏"بس کم مامان،‏ داری بلوز جدیدم رو چروک می کنی"‏او در حالی که مرا محکمن تر به خود می فشرد گفت:‏‏"فکر می کردم هیچ وقت اینو نمی گی"‏باید بال فاصله بعد از مدرسه به سر کار نیمه وقت می رفتم.‏ چطور می توانستم از خوانواده درون قصر خبر بگیرم درحالی که تمام بعد از ظهر را سر کار بودم؟مجبور بودم تمامی ان لباسهای کامال تمیز را به مدرسه ببرم و درون کمدمدرسه ام نگه دارم تا زمانی که مدرسه تمام شود.‏ مجازات بعد از ظهرم شروع شده بود و من داشتم از درون اشک میریختم.‏زمانی که داشتم لباس می پوشیدم از بکی پرسیدم:‏‏"چرا اون پسره نمیره مدرسه؟"‏‏"شاید هنوز ثبت نام نکرده"‏‏"اگه این شؽل احمقانه رو نداشتم می تونستیم همین االن دربارش تحقیق کنیم ‏،اوقق"‏من به بکی حسودی می کردم چون او به خانه می رفت و پشت تلوزیون کابلی اش می نشست و از ماکروویو ذرتبوداده می خورد زمانی که من ، از میز مدرسه به سمت میز پذیرش می رفتم"‏51 تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مترجم بوده و هر گونه کپی برداری و انتشار از ان به هر نحو منوط به اجازه مترجم می باشد .