. ت٠ا٠ی حقوق ٠ادی و ٠عنوی این اثر ٠تعلق به ٠ترج٠بوده و هر گونه کپی بردا

‏"نمی خوام والدینت بگن که تو اومدی خونه ما و گازت گرفتن"‏دلم میخواست به تمام دنیا اعالم کنم که مرا گاز گرفته اند اما پشه همه چیز را خراب کرد.‏ او مرا به داخل اشپزخانه بردو و کمی یخ بر روی جای زخم کوچکم گزاشت.‏ من به دنگ دنگ اعالم ساعت،‏ ساعت مدل پدربزرگی گوش دادم،‏نه.....‏ دینگ....‏ ده.....‏ دینگ....‏ یازده.....دینگ اوه لعنتی،‏ دوازده،‏ امکان نداشت.فریاد زدم:‏‏"من باید برم"‏او با نا امیدی پرسید:‏‏"به این زودی؟"‏‏"هر لحظه ممکنه پدرم از وگاس زنگ بزنه و اگه من اونجا نباشم تا جواب بدم،‏ برای باقی عمرم حبس می شم"‏اگه فقط می توانستم بمانم با الکساندر و در اتاق زیر شیروانی اش زندگی کنم و مرد خزنده می توانست هر روز صبحبرایم ؼذاهای کنت چاکوالیی سرو کند...‏ در حالی که با سرعت به سمت تراک بکی می رفتم و کیؾ دستی ام را بهدنبال کلید می گشتم گفتم:‏" به خاطر گلها،‏ شام و ستاره ها ممنونم."‏‏"از تو به خاطر اومدنت ممنونم"‏او با ان چشمان رویایی و خارق العاده و به نوعی تنهایش به من نگاه کرد.‏ من می خواستم جفت وحشی خون اشاممهمین حاال من را ببوسد.‏ من دهانش را روی گردنم و روحش را درون خودم می خواستم.‏ او محتاطانه گفت:‏‏"راون؟"‏‏"بله؟"‏‏"دوست داری که من....."‏‏"خوب ؟خوب؟..."‏‏"دوست داری که من .... دوباره دعوتت کنم یا دوباره دزدکی بر گردی؟"‏من منتظر ایستادم و پاسخ دادم‏"من دعوت شدن رو دوست دارم"‏اگر او حاال من را می بوسید ما برای ابدیت به هم مرتبط می شدیم.‏‏"عالیه،‏ پس بهت زنگ می زنم"‏او بوسه ای بر روی گونه ام زد.‏ گونه؟ اما هنوز هم این بوسه ترم تر و رمانتیک تر از ان باری بود که جک پترسونمرا بیرون قصر بوسیده بود،‏ و خیلی رمانتیک تر از زمانی که ترور من را به درخت فشار داده بود،‏ همانقدر که من93 تمامی حقوق مادی و معنوی این اثر متعلق به مترجم بوده و هر گونه کپی برداری و انتشار از ان به هر نحو منوط به اجازه مترجم می باشد .