HMP 70

mi, mimo, że wcześniej nie współpracowaliśmy
nigdy na płaszczyźnie muzycznej. Jestem wielkim
fanem Evergrey. Tom, nim do nas dołączył
był obeznany w twórczości Redemption, więc
nie miał problemu z przyswojeniem repertuaru.
Plusem jest to, że wokal Toma - naprawdę emocjonalny
i potężny - jest dokładne tym, czego
potrzebujemy, aby nasza muzyka nabrała odpowiedniej
dla siebie mocy i charakteru. Tematyka
tekstów Toma jest podobna do tego, o czym
piszemy: nasze teksty dotyczą ludzkiej kondycji,
a nie światów fantasy, procesów chirurgicznych
czy ciemnych mglistych lasów Karpat
(śmiech). Więc w tej kwestii jesteśmy bardzo
bliscy Evergrey. Na tej płycie miał duży wpływ
na aranżacje wokalne - dodawanie harmonii i
podkładów. Jego kreatywność była ogromna nawet
jeśli była dozowana w małych dawkach. Na
następnej płycie, o której właśnie rozmawialiśmy
wczoraj w nocy. Zaczniemy od melodii wokalu,
ponieważ chcemy, aby brzmiało jak Redemption,
a następnie Vikram i Tom dodadzą
swoje w procesie tworzenia i dopracowywania
utworów. Myślę, że następny album w większym
stopniu będzie odzwierciedlał jego twórcze
zaangażowanie.
Życie to walka
Takie wywiady to ja lubię. Nick Van Dyk - gitarzysta oraz lider amerykańskiej
prog metalowej formacji Redemption odpowiada na pytania bardzo wyczerpująco,
a w każdej jego wypowiedzi czuć przeogromną pasję oraz miłość do
muzyki. Jestem pewien, że to dzięki takim ludziom dobra muzyka (nie tylko metalowa)
jest ciągle żywa. W obozie Redemption działo się ostatnio sporo. Najlepiej
o tym opowie sam główny zainteresowany.
HMP: Wasza nowa, siódma w Waszej dyskografii
płyta nosi tytuł "Long Night's Journey
Into Day". Ten tytuł pochodzi ze sztuki Eugene'a
O'Neilla "Long Day's Journey Into Night"
i jest jego parafrazą. Czy twórczość
O'Neilla jest dla Cebie wielką inspiracją?
Nick Van Dyk: Muszę powiedzieć, że tak, bo
dzięki temu stałem się mądrzejszy! (śmiech)
Szczerze to bardziej niż cokolwiek innego zainspirował
mnie sam tytuł niż cała reszta tego
dzieła. Przeczytałem sporo o tej sztuce, i dowiedziałem
się, że jest w niej sporo wątków autobiograficznych.
Mówi o problemach w rodzinie i
niszczącym uzależnieniu matki od morfiny.
jest darem.
Jak przekonałeś Toma by do Was dołączył?
Zacząłem z nim o tym rozmawiać wkrótce po
wydaniu "Art of Loss" i okazało się, że potrzebujemy
nowego wokalisty. Kilka miesięcy później
udałem się na spotkanie z nim w Gothenbergu i
bardzo otwarcie rozmawialiśmy przy trochę
mocniejszych napojach. Zapytał mnie "co by było,
gdyby muzyka była do bani? czy mogę ci o
ty otwarcie powiedzieć?" Roześmiałem się i powiedziałam
mu, że jestem moim przyjacielem, i
byłbym zmartwiony, gdyby mi tego nie powiedział.
Następnie rozmawialiśmy o tym, że Evergrey
musi być jego priorytetem, co oczywiście
nie było dla mnie zaskoczeniem. W końcu to
jego macierzysty zespół. Rozmawialiśmy o harmonogramach
i o tym, co chcieliśmy osiągnąć, a
następnie kilka tygodni później wysłałem mu
dema i powiedział, że jest gotowy. I nie powiedział
mi, że muzyka jest do bani! (śmiech).
Tom nadal mieszka w Szwecji. Czy to nie
stanowi problemu logistycznego dla zespołu?
Tak, jest to czasochłonne i drogie. Ale Tom jest
wyjątkowym talentem wokalnym, a jego zaangażowanie
niesie ze sobą wartość twórczą i
uznanie. Ogólnie uważam, że - szczególnie po
odejściu tak wielkiej postaci jak Ray - musieliśmy
rozejrzeć się za kimś, kto był znany i cieszył
się uznaniem. Chcieliśmy też udowodnić,
że nie jesteśmy tylko pobocznym projektem
Ray'a, który został porzucony, więc należy zakończyć
jego żywot. Stwierdziłem, że musimy
kontynuować z wokalistą na tym samym poziomie
co Ray. Biorąc pod uwagę wszystkie rzeczy,
których oczekujemy od wokalisty, emocje są
prawdopodobnie najważniejszym składnikiem.
Więc Tom był na szczycie listy z co najmniej
kilku powodów. Byłoby łatwiej, gdyby mieszkał
ulicę dalej, ale pracujemy z tym, co mamy - a
Tom jest wart wydatków i wysiłku logistycznego.
Bardzo ponury przekaz, więc mogę zrozumieć
ponury tytuł. Ale podobał mi się pomysł przestawienia
kluczowych słów w tym tytule. Jak się
później dowiedziałem, nie byłem pierwszą osobą,
która to zrobiła - powstał krótki film dokumentalny
o Apartheidzie w Południowej Afryce
o nazwie "Long Night's Journey into Day".
Tak więc poza mną, co najmniej jedna osoba
wpadła na pomysł odwrócenia tytułu, aby zmienić
przekaz na pozytywny.
Twierdzisz, że przesłanie Waszej muzyki to
przedstawienie życia jako walki. Podkreślasz
jednak, że jeśli wyjdziesz z tej walki zwycięsko,
na końcu czeka nagroda. Czy czujesz to w
swoim życiu?
Myślę, że wszyscy tak robimy, szczególnie jeśli
jesteśmy wrażliwymi i empatycznymi osobami.
Każdy z nas przechodzi przez wyzwania, walkę,
ból, smutek, strach, stratę itp. Wszyscy mamy
godność ludzką i zdolność do przezwyciężania
tych rzeczy i odnajdywania piękna w życiu. Nie
zawsze jest to łatwe, a czasami wręcz bardzo
trudne. Ale nie zapominajmy, że każdy dzień
Foto: Redemption
"Long Night's Journey Into Day" to pierwsza
długogrająca płyta od czasu odejścia wokalisty
Ray'a Aldera. Teraz za mikrofonem stoi
Tom Englund znany z grupy Evergrey. Czy
uważasz, że pasuje idealnie do zespołu?
Zmiana wokalisty nigdy nie jest prosta i łatwa,
szczególnie gdy mieliśmy przyjemność nagrywać
i występować z jednym z najbardziej kultowych
wokalistów w historii metalu. Ale Tom
wszedł do zespołu tak gładko, jak tylko się dało.
Oczywiście wypada wspomnieć, że Tom i ja
znamy się od prawie 20 lat i jesteśmy przyjaciół-
Powiedz mi, proszę, dlaczego Ray zdecydował
się opuścić Redmption? Czy masz z nim dobry
kontakt?
Stało się oczywiste, że Ray nie może już być
członkiem zespołu nawet w przypadku ograniczonego
koncertowania. Chociaż nigdy nie powiedział
mi tego bezpośrednio, intuicja podpowiada
mi, że ta decyzja nie była w stu procentach
jego, że od jakiegoś czasu był pod naciskami
i presją z zewnątrz. To już przeszłość, a my
patrzymy w przyszłość. Do Raya mam ogromną
sympatię i tego, co stworzyliśmy razem nikt
nam zabierze. Życzymy mu dalszych sukcesów
z Fates Warning. Ich ostatni album jest spektakularny
i jeden z najlepszych w ich karierze. Jak
zapewne wiecie, zaprosiliśmy Ray'a, by z nami
wystąpił na Progpower w Atlancie, który zostanie
wydany na Blue Ray w przyszłym roku.
Wciąż pozostają więzy przyjaźni i szacunku
między nami wszystkimi. To był pomysł Toma,
żeby Ray dołączył do nas, co moim zdaniem
było z jego strony wielką klasą. Ray był naprawdę
szczęśliwy z tego powodu i wszyscy świetnie
się z tym czuliśmy. To był jeden z tych "magicznych"
momentów.
Jak wyglądało tworzenie ostatniego albumu.
Kto był autorem tekstów i konceptu etc.
Płyta została napisana w ten sposób, jak robiliśmy
to w przeszłości: piszę muzykę, wysyłam ją
do swoich kolegów z zespołu, wprowadzam zasugerowane
i zaakceptowane przeze mnie zmiany,
tworzę linię melodyczną, a potem piszę teksty.
Tom miał wpływ na kilka linii wokalnych,
ale, co ważniejsze, zrobił dużo w kwestii
122
REDEMPTION