HMP 70

"Wolę być mniej popularny i mieć wszystko pod kontrolą
Chastain zdaje się być jednym z bardziej niedocenionych oraz jakby trochę
zapomnianych zespołów z nurtu "US metal". W tym roku David i jego ekipa
przypomnieli o sobie reedycjami swych dwóch klasycznych albumów. Poza tym
ukazał się zaginiony materiał z sesji Davida razem z ŚP Markiem Sheltonem. Oto
rozmowa z liderem grupy Chastain.
HMP: Witaj David. Twoja maszyna działa
już od 34 lat. Czy spodziewałeś się tego, kiedy
zakładałeś swój zespół?
David Chastain: Szczerze mówiąc, na początku
nie brałem pod uwagę długowieczności zespołu.
Po prostu staraliśmy się nagrywać najlepsze
albumy, jakie wówczas mogliśmy dysponując
określonymi zasobami. Mogliśmy jedynie
mieć nadzieję, że nasza kariera trochę potrwa.
Czy kiedykolwiek uważałem, że Chastain nadal
będzie strzałem w dziesiątkę? Zespołem ciągle
tworzącym nową muzykę i zdobywającym
kolejne pokolenie fanów. Naprawdę nigdy nie
brałem pod uwagę takiego scenariusza.
W tym roku Pure Steel Records ponownie wydało
dwa klasyczne albumy Chastain: "The
7th Of Never" i "The Voice Of The Cult". Jak
oceniasz te płyty po latach?
Uważam, że "The 7th of Never" ma najbardziej
"postrzępioną" gitarę ze wszystkich albumów
Chastain. Niektóre utwory są dość skomplikowane
w porównaniu do innych naszych albumów.
Natomiast "The Voice of the Cult" to wg
mnie najbardziej komercyjny album Chastain.
Ma wiele utworów, które były wtedy bardzo
"przyjazne dla radia", a tytułowy utwór zdaje się
być naszym najpopularniejszym. Jestem z nich
dumny. Oczywiście uważam, że każdy album
Chastain jest na swój sposób dobry
Jesteś zadowolony z wizualnej strony wspomnianych
reedycji?
Nigdy nie byłem zbytnim miłośnikiem tych
okładek. Tak naprawdę nie odnoszą się zbytnio
do tytułów albumów. Myślę jednak, że ten
winylowe wersje to kawał dobrej roboty.
Oba albumy mają dwa dodatkowe utwory. Są
to odrzuty z sesji, czy coś innego?
Około 10 lat temu wydaliśmy "Wicked Riffs
8790", który zawierał instrumentalne wersje
utworów Chastain z lat 1987-1990. Stąd pochodzą
te bonusowe utwory. Osobiście nie wiedziałem,
jakie kawałki to będą. To była decyzja
wytwórni.
Czy możemy spodziewać się kolejnych nowych
wydań innych pozycji z Waszej dyskografii?
Tak. Niedługo pojawi się winylowa reedycja albumu
Chastain "In An Outrage" z serii Night
of the Vinyl Dead. Istnieje również cyfrowa reedycja
"Sick Society". Na początku 2019r.
Zostanie wydane demo "Sick Society". To są te
same utwory w formie Demo. Myślę, że gitara w
tych wersjach brzmi znacznie lepiej. Również
Foto: Chastain
chcę zrobić coś z "In Dementia", ponieważ
uważam, że jest to najlepsze wydawnictwo nagrane
z Kate i jeden z moich ulubionych albumów
Chastain. Mamy również kilka koncertów
Chastain z Leather, które znaleźliśmy niedawno.
Być może wydać kiedyś tam zostaną wydane.
Kolejny rok to także 30-lecie wydania
"Shock Waves" Leather i mojego "Within The
Heat", z którymi prawdopodobnie zrobimy coś
wyjątkowego.
Chastain nigdy oficjalnie się nie rozpadł, ale
mieliście kilka przerw. Czy uważasz, że to
wpłynęło dobrze na ten zespół?
Trudno powiedzieć... ale po całym tym czasie
wciąż jest zainteresowanie zespołem, więc może
to była właściwa decyzja. Gdybyśmy co roku
wydawali nowy album, po 30 płytach ludzie by
się nami dawno znudzili.
Kiedy Leather Leone opuścił zespół w 1990
roku, próbowałeś znaleźć faceta na wokal?
Dlaczego porzuciłeś ten pomysł?
Leather i ja wypaliliśmy się. Co roku nowy
album a potem trasa. Mimo, że nasze pierwsze
pięć albumów zostało docenione przez krytyków
oraz fanów, nigdy nie zaistniały one w
świadomości mas. Po prostu nadszedł moment,
gdy zdecydowaliśmy, że będziemy realizować
się w innych projektach. Miałem już inny zespół,
CJSS, z którym nagrałem kilka albumów.
Moje albumy instrumentalne sprzedały się
znacznie lepiej niż albumy Chastain pod koniec
lat 80. i na początku lat 90. Leather także
nigdy nie mogłaby w Chastain zrealizować tego,
co zawsze chciała zrobić, więc po prostu zrobiła
sobie przerwę od muzyki. Spotkałem Kate
French w 1994r. i bardzo polubiłem jej głos, a
co ważniejsze jej styl pisania. Byliśmy bardzo
produktywni podczas naszych pierwszych sesji.
Słyszałem również, że próbowałeś śpiewać na
kilku koncertach.
Tak, mam pewne umiejętności wokalne, więc
czasem mogę zaśpiewać trochę, jeśli muszę, ale
raczej wolałbym tego nie robić. Nie mam dużej
skali, ale mam całkiem niezły skok. Moja barwa
naprawdę niezbyt pasuje do heavy metalu. Wykonuję
wszystkie wokale na albumie mojej grupy
Southern Gentleman "Exotic Dancer
Blues", a mój wokal w pewnym stopniu pasuje
do tego stylu. Właściwie tuż przed spotkaniem
z Kate zrobiłem krótką trasę, w czasie której
śpiewałem. Z nagrań, które słyszałem nie brzmi
to jakoś przerażająco (śmiech). Jednak nie jest
to dokładnie to.
Czego żałujesz najbardziej w swojej karierze?
Myślę, że wszystko poszło całkiem nieźle, chociaż
w pewnym momencie miałem wybór, który
mógł znacząco wpłynąć na naszą ogólną popularność.
Odrzuciłem oferty dużych wytwórni i
propozycje managementu, które z pewnością
uczyniłyby mnie i moje zespoły większymi i
bardziej znanymi. Myślę, że wybór, którego dokonałem
jest mimo to dobry. Wolę być mniej
popularny i mieć wszystko pod kontrolą niż być
wielką gwiazdą, która de facto, na nic nie ma
wpływu. Nie jestem dobrym naśladowcą. Wolę
prowadzić... nawet jeśli jestem na skraju urwiska!
Odrzuciłem także kilka propozycji tras,
ponieważ nie chciałem grać przed zespołami,
które uważałem za znacznie gorsze pod względem
muzycznym od nas. Być może zgodziłbym
się zrobić to w przypadku pojedynczych występów,
ale nie kilkumiesięcznej trasy.
Wasz ostatni album został wydany w 2015
roku. Kiedy możemy spodziewać się kolejnych
nowych rzeczy od Chastain?
Jak zapewne wiesz lub nie, w 2017 roku
66
CHASTAIN