HMP 70

doszło do tego, że rzucił hasło: "Hej, musicie
ruszyć z nami w trasę"?
Zawsze był problem z terminem, czasami nam
nie pasowało, a czasami oni byli zajęci. W 2014
roku podpasowało zarówno im i nam, i w końcu
wybraliśmy się wspólnie w trasę koncertową.
Moją pierwszą płytą Grave Digger był "Witch
Hunter" - zdaje się, że też jesteś ich fanem
od połowy lat 80., tak więc pewnie z tym większą
przyjemnością odpowiedziałeś pozytywnie
na tę propozycję?
Oczywiście byliśmy strasznie rozemocjonowani,
że mamy możliwość odbycia trasy koncertowej
z legendą, oraz tym, że będziemy mieć go na naszym
albumie. Kto by tego sobie nie życzył? Jako
nastolatek kupowałem jego płyty, a teraz
mogłem być z nim w trasie i a jego głos zaszczycił
jeden z naszych utworów.
Przez te lata byliście już w różnych wytwórniach,
co zwykle kończyło się to dla was niezbyt
dobrze - liczysz, że z Pure Steel Records będzie
inaczej i znaleźliście wreszcie spokojną przystań?
Obecnie wydaliśmy trzeci krążek dla Pure Steel
i jesteśmy z tego zadowoleni. Nie jest łatwo wybić
się ponieważ branża muzyczna to zagłębie
rekinów. Tym bardziej cieszy nas, że mamy wytwórnię,
która w nas wierzy i nas wspiera.
Niebawem będziecie obchodzić jubileusz 25-
lecia działalności. Ćwierć wieku to kawał czasu,
a zważywszy na to, że większość z tych lat
przyszło wam działać w okresie niezbyt przychylnym
dla tradycyjnego metalu, a teraz coraz
ciężej jest utrzymać zespół z przyczyn finansowych
to jest to nie lada osiągnięcie?
Muzyka jest i pozostanie naszą pasją. Kasa nigdy
nie grała głównej roli. Kto zaczyna grać muzykę
dla kasy jest skazany na porażkę. Muzyka
to pasja. Jakość muzyki nie powinna być uzależniona
od komputera, który powinien stać się
jedynie środkiem pomocniczym. Muzyka wypływa
z serca i duszy.
Macie jakieś plany w związku z tym jubileuszem,
na przykład jakiegoś specjalnego koncertu
z niespodziankami dla fanów, typu
udział dawnych muzyków, albo sięgnięcie po
utwory nie grane od wielu lat?
Nie, co do tego nie ma jakiś konkretnych planów.
Zobaczymy co się wydarzy.
Promując "Evilution" zagraliście ponad 50 koncertów,
nie ograniczając się tylko do terenu
Niemiec - przy "Rise Of The Lycans" będzie
podobnie?
Zagramy tyle koncertów ile będzie możliwe. Festiwale
i kluby są na na tej liście.
HMP: Cześć! Czy dobrze to rozumiem? Zaczęliście
waszą przygodę z muzyką jako Infrared
w 1985? Możesz mi wytłumaczyć dlaczego
nie stworzyliście nic poza jednym demo w
tamtym czasie?
Mike Forbes: Głównym powodem dlaczego nie
mieliśmy więcej nagranych i wydanych nagrań
były pieniądze. Zespół nie miał funduszy by
wyprodukować coś więcej niż demo. Wiele pomysłów
zostało przez nas zebranych i opracowanych,
jednak reszta materiału nie była na tyle
gotowa, by ją nagrać.
Skrótowiec R.I.P może mieć naprawdę różne
znaczenia. Spotkałem się już z utworami takimi
jak "Rest in Pieces" czy "Rest in Pain". Jednak
"Recognition in Power" jest dość oryginalny
w porównaniu do tych poprzednich. Kto
wpadł na pomysł by tak rozwinąć ten skrótowiec?
Albo Armin bądź Shawn (basista z pierwszego
składu) wpadł na pomysł z "Recognition in Power".
Wydawało się to zbyt łatwe dla nas, by
użyć tego utartego znaczenia R.I.P. i czuliśmy,
że właściwym będzie napisać inne znaczenie tego
terminu.
Czerp z tego przyjemność!
Powiesz Kanada w kontekście muzyki metalowej, to najpewniej ktoś Ci
odpowie, że Voivod albo wspomnie o Razor, Infernal Majesty czy Exciter. Co by
nie mówić, oprócz wymienionych, Kanada ma kilka zespołów, które nie przebiły
się do szerszej świadomości w latach 80. i 90. Są to takie grupy jak Aggression,
D.B.C. oraz Infrared. Miałem przyjemność porozmawiać z basistą i wokalistą tego
ostatniego zespołu, Mikiem Forbesem, na temat ich historii, muzyki z Kanady
oraz retrospekcji wojny w kulturze. Zapraszam.
Jak możemy zdobyć wasze demo "R.I.P."?
Wiem, że możemy je znaleźć po prostu na
Youtube, jednak czy jest to w Twojej opinii
właściwa droga by posłuchać muzyki z waszego
dema?
Obecnie Armin ma jedną kopie i wątpię, aby
myślał, żeby się nią podzielić. Poza tym jest pewnie
parę kopii w podziemiu metalowym, jednak
wydaje mi się, że jest to ciężka rzecz do
znalezienia. Nas interesuje tylko możliwość posłuchania
starego dema i porównania go z muzyką
z naszych kolejnych albumów.
Czy mógłbyś powiedzieć nam więcej na temat
kanadyjskiej sceny metalowej z lat 80. widzianej
z Twojej perspektywy?
Kanadyjska scena metalowa z lat 80. dała trochę
wspaniałych zespołów. Część z nich wciąż
produkuje nową muzykę i daje koncerty. Zespoły
takie jak Anvil, Annihilator, Exciter, Razor,
Sacrifice oraz Sword wciąż tworzą wspaniałą
muzykę i aktywnie koncertują i jeżdżą w trasy.
Sam czas był naprawdę ekscytujący. Była wtedy
kanadyjska stacja telewizyjna Much Music,
która miała weekendowe show o nazwane "Power
Show". Nasz teledysk do "Thoughts Caught
(In Between)" był puszczony na tej stacji, co
zwróciło uwagę na nasz zespół.
Wasza kapela rozpadła się w 1990. Mógłbyś
powiedzieć coś więcej o tym?
W tym czasie, było wiele rotacji w zespole i sam
skład nie był zbytnio stały. Wyglądało to na
czas, w którym zespół powinien zejść ze sceny.
Co robiliście po 1990?
Część członków Infrared przez te lata kontynuowała
tworzenie muzyki w innych zespołach.
Cały czas mieliśmy ze sobą stały kontakt. Shawn
Thompson przeniósł się do Miami, gdzie
reszta pozostała w Ottawie.
Jak opiszesz wasze pierwsze LP po powrocie?
Debiut "No Peace" okazał się być dokładnie
tym, co domyślnie zespół planował zrobić. Cała
muzyka na ten album została napisana w latach
80., jednak kompozycje zostały opatrzone nowoczesną
produkcją, która sprawiła, że te
utwory brzmią ciężko i mocno. Było tam kilka
Tak więc jubileusz jubileuszem, ale werwy i
energii wam nie brakuje, co zamierzacie udowadniać
ze sceny tak często, jak tylko się da?
Zawsze na naszych koncertach pokazujemy naszym
fanom, że nie jesteśmy sztucznym zespołem.
Gramy na żywo i ta energia udziela się
naszym fanom. Real metal for real fans!
Wojciech Chamryk & Aleksandra Eliasz
Foto: Infrared
INFRARED 41