Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi

Aarhus Sözleşmesi Üzerine Bir İnceleme
katılımı ve yargıya erişim hakları bu bağlamda, Aarhus Sözleşmesi’nin dayandığı
üç sütun olarak görülmektedir. Çevrenin korunması sürecine halkın etkin
bir şekilde katılımını öngören Aarhus Sözleşmesi, çevre hukukunun temel
prensiplerin biri olan katılım ilkesinin hayata geçirilmesi açısından büyük bir
öneme sahip olup, katılımcı demokrasi ve bilgi edinme özgürlüğünün gerçekleştirilmesine
sunduğu önemli katkılar nedeniyle, çevre hukukunun gelişim
eğrisinde yeni bir paradigmayı temsil etmektedir. Türkiye, çeşitli çekinceler
ileri sürerek bu antlaşmayı henüz imzalamamıştır. Türk hukukunda yer alan
düzenlemeler dikkate alındığında ise, bilgiye erişim, halkın katılımı ve yargıya
başvuru konularındaki düzenlemelerin Aarhus Sözleşmesi’nde öngörülen
hükümlerle büyük ölçüde benzeştiği sonucuna varılacaktır. Ancak bazı noktalarda
değişikliklerin yapılmasının gerekli olduğunu da göz ardı etmemek gerekir.
Aarhus Sözleşmesi’ne taraf olmanın ülkemizde gerek çevrenin etkin bir
şekilde korunması konusunda doğuracağı olumlu neticeler gerekse de çevresel
demokrasi anlayışının benimsenmesine yapacağı önemli katkılar düşünüldüğünde,
bu antlaşmaya üyelik konusunda Türkiye tarafından ileri sürülen çekincelerin
tatmin edici olmaktan uzak olduğu anlaşılacaktır.
KAYNAKÇA
- Akşener, Haşmet Sırrı/ Çakmakçı, Ramazan: Bilgi Edinme Hakkı Kanunu,
İstanbul 2004.
- Alıca, Süheyla: İdari Yargı Kararları Çerçevesinde 2872 Sayılı Çevre Kanunu
ve İlgili Yönetmeliklerin Uygulanmasından Doğan Uyuşmazlıklar,
Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayınlanmamış Doktora
Tezi), Ankara 2005.
- Arbter, Kertsin/ Handler, Martina/ Purker, Elisabeth/ Tappeiner, Georg/
Trattnigg, Rita: Das Handbuch Öffentlichkeitsbeteiligung, Wien 2005.
- BMU (Bundesministerium für Umwelt, Naturschutz und Reaktorsicherheit):
Beteiligungsrechte im Umweltschutz, Berlin 2004.
- Butt, Mark: Erweiterter Zugang zu behördlichen Umweltinformationen,
Die neue EG-Umweltinformationsrichtlinie, NVwZ 2003, s. 1071 vd. .
Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi C. XIV, Y. 2010, Sa. 1 329