stan wojenny w polsce 1981–1983 - Archiwalny serwis Instytutu ...

wpisujàcych si´ w katolicyzm si∏ politycznych, do skrajnego antykomunizmu– w jego konfrontacji z partià”. Zdaniem komitetu wizyta Ojca Âwi´tegomog∏a wp∏ynàç równie˝ na wierzàcych, praktykujàcych cz∏onków partii,których w szeregach PZPR nie brakowa∏o (na przyk∏ad wÊród ankietowanychw „Ursusie” pi´çdziesi´ciu cz∏onków PZPR kilkanaÊcie osób okreÊli-∏o si´ zdecydowanie jako wierzàce i praktykujàce) 61 . W zwiàzku z wizytàpapie˝a Komitet Warszawski PZPR podjà∏ inicjatywy majàce na celu zminimalizowaniejej przewidywanych „niekorzystnych wp∏ywów”. Przedstawicielekomitetu zamierzali wyjaÊniaç cel wizyty papie˝a w kontekÊcie „polityczneji religijnej dzia∏alnoÊci KoÊcio∏a” oraz „demaskowaç” si∏y, którew przekonaniu komitetu chcia∏y przy tej okazji „zbiç polityczny kapita∏”.Wówczas równie˝ niezb´dna okaza∏a si´ interwencja aktywu partyjnego,który mia∏ spowodowaç „obni˝enie poziomu emocji” zwiàzanych z wizytàpapieskà przez „wytworzenie emocji równowa˝àcych”. 16 czerwca 1983 r.aktywiÊci Komitetu Dzielnicowego Warszawa-ÂródmieÊcie z czerwonymiopaskami na r´kawach zostali wys∏ani na ul. Krakowskie PrzedmieÊcie jako„si∏a równowa˝àca” entuzjazm t∏umów witajàcych papie˝a na drodze jegoprzejazdu. Ku zdziwieniu aktywistów, którzy chcieli wmieszaç si´ w t∏umoczekujàcy na przejazd papie˝a, zawrócili ich pilnujàcy porzàdku milicjanci,którzy nic nie wiedzieli o tej akcji. W rezultacie nast´pnego dnia w podobnejakcji uczestniczy∏a jedynie po∏owa aktywistów 62 .Na zebraniach partyjnych wielokrotnie podkreÊlano, ˝e rzàdzi wojsko,przekonywa∏a o tym równie˝ wszechobecna propaganda, co oczywiÊcie negatywniewp∏ywa∏o na stosunek cz∏onków PZPR do wojska. Oficjalnie zalecanojednak nie u˝ywaç „sformu∏owaƒ, które mog∏yby podzieliç wojskoi parti´” 63 , poniewa˝ obie grupy by∏y traktowane jak sojusznicy s∏u˝àcy tejsamej sprawie. Dla w∏adz stanu wojennego partia, niezdolna nawet do skutecznejweryfikacji w∏asnych szeregów, okaza∏a si´ jednak s∏abym sojusznikiem.Ze s∏abà PZPR cz´sto nie liczy∏a si´ ani administracja zak∏adowa,ani paƒstwowa, szczególnie na prowincji. Zebrania partyjne ograniczy∏y si´do permanentnego narzekania na z∏à kondycj´ partii przy braku zainteresowaniajej poprawà.61Ibidem, 100/V, t. 41, k. 173, Atmosfera spo∏eczno-polityczna w Warszawie i województwie sto-∏ecznym przed wizytà papie˝a, [maj 1983].62AP Otwock, KZ PZPR, 174/I-3, t. 5, k. 138, Protokó∏ z posiedzenia egzekutywy, 5 V 1982.63AP Radom, KW PZPR, 82, b.p., Informacja o aktualnym stanie wojewódzkiej organizacjipartyjnej, 15 IX 1982.306