stan wojenny w polsce 1981–1983 - Archiwalny serwis Instytutu ...

ne „SolidarnoÊci” PAN w ca∏ym kraju. W grudniu 1981 r. prawie 85 proc.pracowników gdaƒskiej PAN nale˝a∏o do „SolidarnoÊci”, a do PZPR zaledwie6 proc. 117 Po wprowadzeniu stanu wojennego sytuacja nie uleg∏a zasadniczejzmianie – niemal ca∏e kierownictwo PAN by∏o w r´kach dzia∏aczy„SolidarnoÊci” 118 .Weryfikacji poddano tak˝e Êrodowisko dziennikarskie. Pierwsze decyzjew tej sprawie podj´to ju˝ wczesnym rankiem 13 grudnia. Komisarzemwojskowym do spraw prasy zosta∏ komandor Franciszek Czerski, zwiàzanyz „˚o∏nierzem WolnoÊci”. Jego pierwszà decyzjà by∏o po∏àczenie redakcjitrzech trójmiejskich dzienników: „G∏osu Wybrze˝a”, „Dziennika Ba∏tyckiego”i „Wieczoru Wybrze˝a”. Redaktorem „trójpolówki” i szefem zespo-∏u redakcyjnego, który liczy∏ 37 osób, zosta∏ Józef Królikowski. W wynikuweryfikacji przeprowadzonej przez komisarza Czerskiego i oficerów SBpozbawiono prawa wykonywania zawodu 97 osób, to jest jednà trzeciàwszystkich zatrudnionych w TrójmieÊcie dziennikarzy 119 .W okresie obowiàzywania dekretu o stanie wojennym gdaƒscy dzia∏aczepartyjni ze szczególnà troskà podchodzili do spraw bezpieczeƒstwa publicznego.Zdawali sobie spraw´ z tego, ˝e Trójmiasto nale˝y wcià˝ dog∏ównych bastionów „SolidarnoÊci” i czo∏owych punktów oporu spo∏ecznegow skali ca∏ego kraju. Cz´sta obecnoÊç p∏k. Jerzego Andrzejewskiego(póêniejszego genera∏a) na posiedzeniach Komitetu WojewódzkiegoPZPR, podczas których sk∏ada∏ on szczegó∏owe sprawozdania na tematstanu bezpieczeƒstwa w TrójmieÊcie, mia∏a uspokoiç w∏adze wojewódzkiepartii, ˝e podleg∏e komendantowi MO s∏u˝by ca∏kowicie panujà nad sytuacjà.Wiosnà 1982 r. Andrzejewski musia∏ odpieraç ataki cz´Êci dzia∏aczypartyjnych zarzucajàcych si∏om porzàdkowym pob∏a˝liwoÊç wobec „ekstremistów”z „SolidarnoÊci”. Ekipa Bejgera z zaniepokojeniem przys∏uchiwa-∏a si´ komendantowi wojewódzkiemu MO, który oswaja∏ ich z myÊlà, ˝eliczba internowanych b´dzie stopniowo mala∏a. Powo∏ujàc si´ na stanowiskogen. Jaruzelskiego, Andrzejewski dowodzi∏, ˝e w miar´ post´pujàcego„wzrostu dyscypliny spo∏ecznej” Êrodki przymusu bezpoÊredniego muszà117Ibidem, 3033, k. 144, Stan upartyjnienia i sytuacja polityczna w placówkach naukowych, b.d.118Ibidem, k. 145–146. Niestety, niewiele wiadomo o dzia∏alnoÊci OKON w skali ca∏ego województwagdaƒskiego.119J. Jakubowski, Weryfikacja dziennikarzy by∏a procedurà haniebnà, krokiem ku zniewoleniuumys∏ów [w:] Stan wojenny. Wspomnienia..., s. 118–126; idem, Weryfikacja. Józek i inni, „TygodnikGdaƒski”, 18 III 1990.505