J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
dedi hüzünle. "Ruhunun evi ufalanıyor." Sonra yavaşça Pippin'e
doğru giderek, ona baktı.
"Elveda!" dedi. "Elveda Paladin oğlu Peregrin! Hizmet süren kısa
oldu ve artık sonuna yaklaşıyor. Kalan o az süreden de azat
ediyorum seni. Git artık ve sence en uygun şekil nasılsa öyle öl. Ve
kiminle istersen onunla öl, hatta ahmaklığı seni bu ölüme getirmiş
olanla bile. Hizmetkârlanmı yolla bana ve git. Elveda!"
"Ben elveda, demeyeceğim beyim," dedi Pippin diz çökerek.
Sonra aniden yine hobbitvari bir şekilde ayağa kalktı ve yaşlı
adamın gözlerinin içine baktı. "İzninle ayrılacağım beyim," dedi;
"çünkü gerçekten de Galdalf ı görmeyi çok arzu ediyorum. Ama o
bir ahmak değildir; onun yaşamdan umudu kesilmedikçe benim
ölmeye hiç niyetim yok. Fakat ne kendi sözümden, ne de senin
hizmetinden azat edilmek istemiyorum, sen yaşadıkça. Ve en
sonunda Hisar'a gelirlerse burada senin yanında bulunmayı ve belki
de bana verilen silahları da hak etmeyi düşünüyorum."
"Nasıl istersen öyle yap Efendi Buçukluk," dedi Denethor. "Ama
benim hayatım parçalandı artık. Hizmetkârlarımı yolla bana!"
Tekrar Faramir'e döndü.
Pippin onu bırakarak hizmetkârları çağırdı; hizmetkârlar geldi:
Ev halkından altı adam, güçlü ve zarif; yine de çağrı karşısında
titriyorlardı. Fakat Denethor sakin bir sesle Faramir'in yatağının
üzerine sıcak örtüler örtmelerini ve yatağı yukarı taşımalarını
buyurdu. Onlar da öyle yaptılar, yatağı kaldırarak odadan
çıkarttılar. Yavaş yavaş attılar adımlarını, ateşli adamı mümkün
olduğu kadar az rahatsız etmek için. Artık iki büklüm halde bir
bastona dayanan Denethor onları izledi; en son Pippin gidiyordu.
Ak Kule'den çıkıp yürüdüler; sanki bir cenaze taşırmış gibi,
üzerlerinde asılı duran bulutun aşağıdan gelen donuk kırmızı ateş
kıpırtı larıyla aydınlatılmış olduğu karanlığa doğru. Yavaş yavaş
geçtiler büyük avluyu ve Denethor'un tek bir sözüyle Kuru Ağaç'ın
yanında durdular.
118