J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

SHİRE TEMİZLİĞİ
için yapıyordur canım. Ama yoksa birilerinin zavallı Lotho'nun
nerelerde saklarıdığını sorduğunu mu duydum? Sen biliyorsun, değil
mi Solucan? Onlara anlatacak mısın?"
Solucandil sinerek zırıldamaya başladı: "Yo, yo!"
"O zaman ben anlatayım," dedi Saruman. "Solucan Şefinizi
öldürdü, o zavallı şeyi, sizin cici, minik Patron'unuzu. Öyle değil mi
Solucan? Uyurken bıçaklamış sanırım. Gömdü sonra, umanm; gerçi
Solucan son zamanlarda pek bir açtı. Yo, Solucan gerçekten de iyi
biri değil. Onu bana bıraksanız daha iyi edersiniz."
Solucandil'in kızıl gözlerinde çılgın bir nefret ifadesi belirdi.
"Sen yap demiştin; bunu bana sen yaptırdın," diye tısladı.
Saruman güldü. "Sen hep Sharkey'nin dediklerini yaparsın öyle
değil mi Solucan? Eh o zaman şimdi de şöyle diyor: izle!" Yerde
sürünen Solucandil'in yüzüne bir tekme attı ve dönerek yola
koyuldu. Fakat bunun üzerine sanki bir şey aniden harekete geçti:
Solucandil birden doğrulup kalktı, gizli tuttuğu bir bıçağı çekerek
ve bir it gibi hırlayarak Saruman'ın sırtına sıçradı, başını geri
çekti, gırtlağını kesti ve bir nara atarak yola doğru kaçtı. Daha
Frodo kendini toparlayıp bir söz söyleyemeden üç hobbit oku
vızıldadı ve Solucandil cansız yere düştü.
Etrafta duranların dehşetli bakışları altında Saruman'ın
bedeninin etrafında gri bir pus toplandı ve ateşten çıkan duman
gibi yükseldi; soluk ve örtülü bir suret halinde Tepe'nin üzerinde
toplandı. Bir an için Batı'ya bakarak dalgalandı; fakat Batı'dan
serin bir yel geldi, onu çevirdi ve suret ah ederek yokluk içinde
eridi gitti.
Frodo cesede acıma ve dehşet duygularıyla baktı; çünkü o
bakarken sanki aniden ölümün uzun yılları bedende kendini açığa
çıkarmış, ceset çekmiş ve kuruyan yüzünde o iğrenç kafatasına
gerilmiş deri parçalarından başka bir şey kalmamıştı. Yanına
serilmiş olan pis pelerinin eteğini kaldırarak cesedi örttü ve döndü.
"Bunun sonu da böyle işte," dedi Sam. "Kötü bir son, keşke hiç
görmeseydim; ama kurtulduğumuz iyi oldu."
383