J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

GRİ BÖLÜĞÜN GEÇİŞİ
cesaret ediyor ne de yakınında yaşıyordu; çünkü burasının Gölge
Adamlar'ın buluşma yeri olduğu, korku zamanlarında burada
toplandıkları ve fısıldaşarak Taş'ın etrafına üşüştükleri
söyleniyordu.
Bölük Taş'a vardı ve gecenin köründe durdu. Sonra Elrohir Ara
gorn'a gümüş bir boru verdi, Aragorn boruyu üfledi; ve yakında
duranlar cevap olarak çok uzaklardaki derin mağaralardan bir yankı
gibi bir sürü boru sesi duydukları izlenimine kapıldılar. Başka hiçbir
ses duymadılar ama yine de üzerinde durdukları tepenin etrafında
büyük bir ordunun toplandığını fark ettiler; ayrıca dağlardan,
hayaletlerin nefesi gibi ürperten bir yel esti. Fakat Aragorn attan
inip Taş'ın yanında durdu ve yüksek sesle haykırdı:
"Yeminlerini bozanlar, neden geldiniz?"
Ve gecenin içinden ona cevap veren bir ses duyuldu, sanki çok
uzaktan gelirmiş gibi:
"Yeminimizi yerine getirip huzur bulmak için."
Bunun üzerine Aragorn şöyle dedi: "Sonunda zamanı geldi çattı.
Şimdi Anduin üzerindeki Pelargir'e gidiyorum ve siz de benim
peşimden geleceksiniz. Ve ne zaman ki bütün bu topraklar
Sauron'un hizmetkârlarından temizlenecek o zaman yeminin yerine
gelmiş olduğunu kabul edeceğim; o zaman huzur bulup sonsuza
kadar ayrılabilirsiniz. Çünkü ben İsildur'un Gondor'a bıraktığı varis
Elessar'ım."
Bunu söyledikten sonra Aragorn, Halbarad'a yanında getirdiği
koca sancağı açmasını buyurdu; ve o da ne! Sancak simsiyahtı;
üzerinde bir nişan vardıysa bile karanlıkta gizlenmişti. Sonra bir
sessizlik oldu ve bütün gece boyunca bir daha ne bir fısıltı, ne bir
ah işitildi. Bölük Taş'ın yanında konakladı ama etraflarını kuşatan
Gölgelerin korkusu yüzünden çok az uyuyabildiler.
Fakat soğuk ve solgun şafak söktüğünde Aragorn hemen kalktı
ve Bölük'ü, aralarında kendisi hariç hiçbirinin daha önce
görmedikleri bir hız ve yorgunluk dolu bir yolculuğa çıkarttı;
sadece onun iradesi ilerlemelerini sağlayabilirdi Kuzeyli
68