J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

CORMALLEN KIRLARI
orklar olsun, ister devler, isterse büyüyle köle edilmiş hayvanlar,
Sauron'un yaratıkları da akıllarını yitirmiş halde oraya buraya
koşuyorlardı; kimisi kendi kendini bıçakladı, kimi kendini çukurlara
attı, kimi ümitsizce ışıksız karanlık yerlere ve deliklere saklanmak
için bağırarak kaçtı. Fakat Rhûn'lu ve Harad'lı adamlar, Doğulular
ve Güneyliler, savaşlarının çöküşünü ve Batılı Komutanlar'ın
haşmetini ve ihtişamını gördüler. Batıdan nefret ederek en derin
biçimde ve en uzun süredir bu kötü hizmette bulunan, ama yine de
mağrur ve cesur olan bu adamlar, son bir savunma veya ümitsiz bir
savaş için toplanmaya başladılar. Fakat çoğu ellerinden geldiğince
doğuya kaçtı; kimisi de silahlarım atarak merhamet dilendi.
Sonra Gandalf savaş ve komutanlık gibi şeyleri Aragorn'a ve
diğer komutanlara bırakıp tepede durarak seslendi; büyük bir
kartal, Yelhükümdan Gwaihir ona doğru gelerek önünde durdu.
"İki kez taşıdın beni dostum Gwaihir," dedi Gandalf. "Eğer
kabul edersen üçüncüsü hepsine değecek. Beni, eski yaşamımın
yanıp bitmiş olduğu Zirakzigil'den taşıdığın zamankinden daha ağır
bulmayacaksın."
"Seni taşırım," diye cevap verdi Gwaihir, "nereye istersen,
taştan bile olsaydın taşırdım."
"O halde gel, kardeşin de bizimle gelsin ve halkının en hızlılarından
birkaç kişi daha! Çünkü bütün rüzgârlardan daha büyük bir hıza
ihtiyacımız var, Nazgûl'ün kanatlarının boy ölçüşemeyeceği bir
hıza."
"Kuzey Rüzgârı esiyor ama onu geçeriz," dedi Gwaihir. Gandalf ı
kaldırarak güneye doğru hızlandı; yanı sıra Landroval ile genç ve
hızlı Meneldor uçuyordu. Udûn ve Gorgoroth üzerinden geçtiler,
altlarındaki toprakların harap ve kargaşa içinde olduğunu gördüler;
önlerinde de Hüküm Dağı alev alev, ateşlerini kusuyordu.
"Burada yanımda olduğun için çok mutluyum," dedi Frodo. "Burada,
her şeyin sonunda Sam."
"Evet, seninle birlikteyim Bey," dedi Sam, Frodo'nun yaralı elini
hafifçe göğsüne koyarak. "Ve sen de benimle birliktesin.
Yolculuğumuz da bitti. Fakat bu kadar yolu geldikten sonra henüz
287