J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

MEMLEKET YOLU
gölgesinin içinden başı önüne eğik, pelerinine sıkı sıkı sarınmış bir
halde geçti. O gece hava değişti; Batı'dan yağmur yüklü bir rüzgâr
esti; rüzgâr gürültüyle ve serin serin esti; sarı yapraklar havada
kuşlar gibi döndüler. Tokay Ormanı'na vardıklarında dalların hemen
hemen çıplaklaşmış olduğunu gördüler, kaim bir yağmur perdesi
Bree Tepesi'ni gözlerden saklıyordu.
Yani böylece ekim ayının sonlarına doğru, fırtınalı ve ıslak bir
akşamın sonuna yaklaşırken beş yolcu yukarı tırmanan yolu çıkarak
Bree'nin Güney Kapısı'na vardılar. Kapı sıkı sıkı kapanmış,
kilitlenmişti; yağmur yüzlerine gözlerine geliyor, kararan
gökyüzünde bulutlar aceleyle geçiyordu; içleri biraz sıkıldı çünkü
daha iyi bir karşılama bekliyorlardı.
Birçok kez bağırdıktan sonra sonunda Kapıcı dışarı çıkınca,
elinde koca bir sopa tuttuğunu gördüler. Kapıcı onlara korku ve
kuşkuyla baktı; fakat Gandalf ı ve yol arkadaşlarının da Hobbitler
olduğunu görünce, garip kılık kıyafetlerine rağmen, yüzü aydınlandı
ve onları buyur etti.
"Girin içeri!" dedi kapının kilidini açarak. "Burada, bu soğuk, ıslak
ve acımasız havada havadis duymak için bekleyecek değiliz. Yaşlı
Arpa sizi Midillide, içtenlikle karşılayacaktır; orada lazım gelen her
şeyi de duyarsınız."
"Ve orada bizim anlatacaklarımızı, hatta fazlasını da duymak
mümkün," diye güldü Gandalf. "Harry nasıl?"
Kapıcı kaşlarını çattı. "Gitti," dedi, "Fakat Atpadam'a sorsan
daha iyi. İyi akşamlar!"
"Sana da iyi akşamlar!" diyerek içeri geçtiler; sonra yol
kenarında çitin yanına uzun ve alçak bir baraka inşa edilmiş
olduğunu gördüler; içerden birkaç adam çıkmış, parmaklıkların
üzerinden onlara bakıyordu. Bili Eyrelti'nin evine vardıklarında
buradaki çitin parçalanmış ve darmadağınık olduğunu,
pencerelerinde kalasların çakılmış olduğunu gördüler.
"Onu o elmayla öldürmüş muşundur acaba Sam?" dedi Pippin.
"Ben senin kadar ümitli değilim Bay Pippin," dedi Sam. "Ama o
341