J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
duymuş olduğunuz gibi; artık Vekilharç da o; çünkü Denethor yok
artık, evi küller içinde." Bunun üzerine onlar Gandalf in anlatmış
olduğu hikâyeyle keder ve merak içinde kaldılar.
Fakat İmrahil şöyle dedi: "Öyleyse bu zafer mutluluğu eksik ve
pahalıya mal olmuş bir zafer, eğer aynı günde hem Gondor'u, hem
de Rohan'ı hükümdarlarından mahrum ettiyse. Eomer Rohirrim'i
yönetiyor. Bu arada Şehir'i kim yönetecek? Hâlâ Hükümdar
Aragorn'u çağırmayacak mıyız?"
Pelerinli adam konuştu ve dedi ki: "Geldi." Kapının yanındaki
lambanın ışığına bir adım atınca adamın, zırhlarının üzerine
Lörien'in gri pelerinini giymiş olan ve üstünde Galadriel'in yeşil
taşından başka hiçbir nişan taşımayan Aragorn olduğunu gördüler.
"Geldim çünkü Gandalf gelmem için yalvardı," dedi. "Fakat şimdilik
Amor'lu Dünedain'in Komutanı'yım; Faramir uyanıncaya kadar
Şehir'i Dol Amroth Hükümdarı yönetecek. Fakat önümüzdeki
günlerde ve Düşman ile yapacağımız bütün işlerimizde hepimizi
Gandalf in yönetmesini öneririm." Bu konuda hepsi hemfikir oldular.
Sonra Gandalf dedi ki: "Gelin kapıda eğlenmeyelim, zamanımız
çok sıkışık. Gelin girelim! Çünkü Ev'de yatan hastalar için tek ümit
Aragorn'un gelmesindedir. Böyle söyledi İoreth, Gondor'un arif
kadını: Kralın elleri, bir şif acının elleridir ve böylece hak sahibi
kralın kim olduğu anlaşılabilecektir."
Önce Aragorn girdi içeri, diğerleri de onu izledi. Kapıda Hisar'ın
özel üniforması içinde iki muhafız duruyordu: Biri uzun boyluydu
fakat diğeri ancak bir oğlan çocuğu boyundaydı; onları gördüğünde
hayret ve sevinçle yüksek sesle bağırdı.
" Yolgezer! Ne harika! Biliyor musun, o kara gemilerle gelenin
sen olduğunu tahmin etmiştim. Fakat herkes korsanlar diye bağırıp
duruyordu, beni dinleyen yoktu. Nasıl basardın bunu?"
Aragorn gülerek hobbitin elini tuttu. "Gerçekten de hoş bir
karşılaşma!" dedi. "Fakat henüz seyyahların hikâyelerine ayıracak
zaman yok."
Fakat trnrahil Eomer'e şöyle dedi: "Krallarla böyle mi
170