J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

HÜKÜM DAĞI
mahmuru gözlerle bile görmeye başladım, geriye kalan her şey
soluklaşıyor."
Sam yanına giderek elini öptü. "O zaman ondan ne kadar çabuk
kurtulursak, o kadar çabuk huzura erişeceğiz," dedi duraksayarak,
söyleyecek daha güzel sözler bulamadığından. "Konuşmanın bişey
halledeceği yok," diye mırıldandı kendi kendine, bir yandan da
atmak için ayırdıkları şeyleri bir araya toplarken. Onları bu çorak
yerde herhangi bir kimsenin görebileceği şekilde bırakmak
istemiyordu. "Belli ki Leş o ork zırhını almış, buna bir de kılıç
ekleyecek halimiz yok. Elleri boşken bile kötü. Üstelik kap
kaçaklarımı da kurcalatmam ona!" Böyle diyerek eşyaları, araziyi
çentik çentik etmiş açık ağızlı yarıklardan birine götürerek içine
attı. Kıymetli kap kaçaklarının karanlığa doğru düşerken çıkartığı
tangırtı ona ölüm çanı gibi gelmişti.
Frodo'nun yanına geri geldi, sonra elf ipinden beyine kuşak yapmak
için küçük bir parça kesti ve gri pelerini beline sıkı sıkı bağladı.
Geri kalanını dikkatlice katlayarak yeniden bohçasının içine koydu.
Bunun dışında peksimetlerinin kalanları ile matarasını alıkoydu;
Sting kemerinden sallanıyordu; ayrıca tüniğinin cebinde, göğsüne
yakın bir yere gizlediği Galadriel'in şişeciği ile Galadriel'in bizzat
kendisine vermiş olduğu minik kutu duruyordu.
Artık sonunda kendilerini gizlemeyi hiç düşünmeden, bütün
yorgunluklarını ve zayıflamakta olan iradelerini bir yana bırakıp
kendilerini devam etme görevlerine vererek yüzlerini Dağ'a
çevirmişler ve yola koyulmuşlardı. Kasvetli günün loşluğunda,
uyumayan o ülkede bile ancak birkaç şey onları fark edebilirdi, o da
eğer yakında olurlarsa. Karanlıklar Efendisi'nin bütün köleleri
arasında sadece Nazgûl onu her yanı korunan diyarının tam kalbine
sokulmuş olan minik ama yılmaz tehlikeye karşı uyarabilirdi. Fakat
Nazgûlleri ile onların kara kanatları, dışarıda başka yerlerde
görevdeydi: Onlar uzaklarda toplaşmış, Batılı Komutanlar'ın
yürüyüşlerini izliyorlardı ve Karanlık Kule'nin bütün düşünceleri de
o tarafa dönmüştü.
271