J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
sersemlik çöktü, öyle ki sık sık tökezleyerek düşüyorlardı. Yine de
iradeleri teslim olmuyordu; çabalamaya devam ettiler.
Sonunda Dağ, ağırlaşan başlarını kaldırıp baktıklarında bütün
görüş sahalarını doldurup önlerinde bütün haşmetiyle yükselinceye
kadar, durmadan yaklaştı: İçinden dik yamaçlı bir koninin bulutlara
doğru yükseldiği koca bir kül, cüruf ve yanmış taş kütlesi. Gün boyu
süren alacakaranlık bitmeden ve yeniden gerçek gece gelmeden
önce, dağın tam eteğine kıvrılarak yattılar.
Nefesini tutarak attı kendini yere Frodo. Sam yanına oturdu.
Hayret içinde kendini yorgun ama daha hafif hissettiğini fark etti,
zihni yeniden berraklaşmış gibiydi. Zihnini tartışmalar rahatsız
etmiyordu artık. Ümitsizliğin bütün tartışmalarını biliyordu ve
bunlara kulak asmıyordu. Niyeti kesinleşmişti ve sadece ölüm bu
niyetini bozabilirdi.
Artık ne uyumak istiyordu, ne de buna ihtiyacı vardı; daha çok
bir dikkat hissi vardı üzerinde. Artık bütün risklerin ve tehlikelerin
bir noktada toplanmaya başladığını biliyordu: Ertesi gün hüküm
günü olacaktı, nihai bir gayret veya felaket günü, son hamle.
Ama ne zaman gelecekti gün? Gece sonsuz ve zamansız gibiydi,
her dakika birbiri ardına ölüyor ve geçmekte olan saate bir şeyler
eklemiyor, bir farklılık getirmiyordu. Sam ikinci bir karanlığın
başlayıp başlamadığını, bir daha günün gelip gelmeyeceğini merak
etti. Sonunda Frodo'nun eline doğru uzandı. Frodo'nun eli soğuktu
ve titriyordu. Beyi donuyordu.
"Pelerinimi bırakmamalıydım," diye mırıldandı Sam; uzanarak
Frodo'yu kollan ve bedeniyle rahatlatmaya çalıştı. Sonra uyku
bastırdı; maceralarının son gününün soluk ışığı onları yan yana
buldu. Batı'dan dönen rüzgâr bir önceki gün durmuştu; artık
Kuzey'den esiyordu ve artmaya başlamıştı; görülmeyen Güneş
yavaş yavaş hobbitlerin yattıkları gölgeye doğru süzülmeye başladı.
"Haydi davranalım! Son hamleye!" dedi Sam ayağa kalkmaya
çalışırken. Frodo'nun üzerine eğilerek onu kibarca kaldırdı. Frodo
homurdandı fakat büyük bir iradeyle sendeleyerek ayağa kalktı;
sonra yeniden dizleri üzerine düştü. Gözlerini üzerinde yükselen
274