J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
"Bütün o bağnşa çağrışa kulak veremeyecek kadar meşguldüm,"
diye cevap verdi kadın. "Bütün ümit ettiğim o katil şeytanların bu
Ev'e gelip hastalan rahatsız etmemeleri."
Sonra Gandalf aceleyle aynldı; daha şimdiden kül rengi akşam
kırlardan emekleyip gelirken, gökyüzündeki ateş sönmeye başlamış,
tütmekte olan tepeler soluyordu.
Güneş aşağılara indiğinde Aragorn, Eomer ve Imrahil,
komutanları ve silahşörleriyle Şehir'e iyice yaklaşmışlardı;
Cümlekapısı'na vardıklarında Aragorn şöyle dedi:
"Büyük bir yangının içine batan Güneş'e bakın! Bu birçok şeyin
sonu ve düşüşü, dünya akıntılarında değişiklik anlamına geliyor.
Fakat bu Şehir, Vekilharçların yönetiminde uzun yıllar dinlendi ve
korkarım davet edilmeden buraya girersem, savaş sırasında
yaşanmaması gereken kuşkular ve tartışmalar çıkabilir. Galip olanın
biz mi Mordor mu olduğu kesinleşmeden içeri girmeyeceğim, bir
talepte de bulunmayacağım. Adamlar çadırlanmı savaş alanına
kurarlar; burada Şehir'in Hükümdarı'nın beni karşılamasını
bekleyeceğim."
Fakat Eomer şöyle dedi: "Kralların sancağını açtınız ve Elendil
hanedanlarının nişanlarını gösterdiniz bile. Bunlara itiraz
edilmesine izin mi vereceksiniz?"
"Hayır," dedi Aragorn. "Fakat zamanın daha ermediğini
düşünüyorum; ayrıca Düşman ve onun hizmetkârlarından başka
kimseyle didişmeye niyetim yok."
Prens tmrahil de şöyle dedi: "Sözleriniz akıllıca efendim, eğer
Hükümdar Denethor'un bir akrabasının bu konuda fikir
yürütmesine izin verecek olursanız. Denethor güçlü bir iradeye
sahip, mağrur biridir ama yaşlıdır; oğlu yaralandığından beri
hareketleri de bir garipleşti. Yine de ben olsaydım, kapıdaki bir
dilenci gibi burada kalmazdım."
"Bir dilenci değil," dedi Aragorn. "Şehirlere ve taştan evlere
alışık olmayan Kolcuların bir komutanı diyelim." Ve sancağını
toparlamaları için emir verdi; Kuzey Krallığının Yıldızı'nı saklayarak
168