J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

HÜKÜM DAĞI
ama pek de öyle olmadı. Birkaç mil daha belli bir hızla gidip sonra
dinleniriz."
Tahmin edebileceğinden çok daha büyük bir riski göze alıyordu;
ama Frodo yükü ve aklındaki mücadele ile o kadar meşguldü ki tartışacak
hali yoktu; neredeyse umursamayacak kadar da ümitsizdi.
Yola tırmandılar ve Karanlık Kule'nin ta kendisine doğru ilerleyen
sert ve dayanılmaz yoldan zahmetle yürümeye başladılar. Fakat
şansları yaver gitti ve günün geri kalan kısmında ne hareket eden,
ne de yaşayan bir şeyle karşılaştılar; gece geldiğinde Mordor
karanlığı içinde eridiler. Artık bütün topraklar gelmekte olan büyük
fırtınayı bekler gibiydi: Çünkü Batı'nın Kumandanları Kavşak'ı
geçmişler İmlad Morgul' un korkunç tarlalarını tutuşturmuşlardı.
Yüzük güneye, kralların sancakları da kuzeye doğru ilerlerken
onların yolculuğu böylesine ümitsiz devam ediyordu işte. Güçleri
azaldıkça ve arazi kötüleştikçe hobbitlere her gün, her mil bir
öncekinden daha acı gelmeye başlamıştı. Gün boyunca hiçbir
düşmanla karşılaşmadılar. Gece olup da yolun kenarında bir yerlere
huzursuzca sindiklerinde veya orada uyukladıklarında, zaman
zaman çığlıklar, bir sürü ayak sesi veya zalimce sürülen bir
küheylanın aceleyle geçişinin sesini duyuyorlardı. Fakat bu tür
tehlikelerden çok daha kötüsü onlar ilerledikçe onlara durmadan
yaklaşan tehditti: Onları bekleyen Güç'ün, derin düşüncelere
dalmış, Tahtı etrafındaki kara örtü arkasındaki uykusuz garazının
korkunç tehlikesi. Gittikçe yaklaşıyor, dünyanın en sonundaki
gecenin yaklaşan duvarı gibi daha da karararak yükseliyordu.
Sonunda korkunç bir gece çöktü; tam Batı'nın Komutanları
yaşayan topraklarının sonuna yaklaşırlarken iki gezgin de manasız
bir ümitsizlik saatine ulaşmışlardı. Orklardan kaçalı dört gün
oluyordu fakat zaman arkalarında hiç uyanışı olmayan bir rüya gibi
uzanıyordu. Bu son gün boyunca Frodo hiç konuşmamış, sanki
gözleri ayaklarının önündeki yolu görmüyormuş gibi sık sık
tökezleyerek beli bükük yürümüştü. Sam, bütün acıların içinde ona
en çok, bedene bir yük, akla bir ıstırap olan Yüzük'ün artmakta olan
ağırlığının fazla geldiğini düşündü. Sam endişeyle nasıl beyinin sol
267