J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
Gimli! Bir yandan yemek yerken, bir yandan da sizinle konuşmam
lazım."
Birlikte Kent'e geri döndüler; yine de Aragorn bir süre
konaktaki masada sessizce oturdu; diğerleri onun konuşmasını
bekledi. "Haydi!" dedi Legolas sonunda. "Konuş da seni rahatlatalım;
gölgeyi silk at üzerinden! O kurşuni renkli sabah buraya
geldiğimizden beri neler oldu?"
"Benim için Borukent savaşından biraz daha çetin bir mücadele,"
diye cevap verdi Aragorn. "Orthanc Taşı'na baktım dostlarım."
"Büyücülüğün o lanetli taşına mı baktın!" diye hayretle bağırdı
Gimli; yüzünde bir korku ve şaşkınlık ifadesiyle. "Ona herhangi bir
şey söyledin mi? Gandalf dahi onunla karşı karşıya gelmekten
korkuyordu."
"Kiminle konuştuğunu unutuyorsun," dedi Aragorn sert bir
biçimde; gözleri birdènbire parlamıştı. "Edoras'ın kapısında
sıfatımın tamamını beyan edişimi duymadın mı? Ona ne
söylememden korkuyor dun? Yo Gimli," dedi daha yumuşak bir
sesle, yüzündeki sertlik de silindi ve uykusuz geceler boyunca
yorulmuş biri gibi göründü "Yo dostlarım, ben Taş'ın sahibiyim
hukuken; taşı kullanmaya hem hakkım, hem de gücüm var; o yüzden
bu hükme vardım. Gerçek şüphe götürmez. Gücüm yetti ucu ucuna
yetti."
Derin bir nefes aldı. "Acı bir mücadeleydi; yorgunluğu da zor
geçiyor. Ona hiçbir söz söylemedim ve sonunda taşı zorla kendi
irademe çevirebildim. Bu bile ona dayanılmaz gelecektir. Ve beni
gördü. Evet Efendi Gimli, beni gördü; ama sizin beni burada
gördüğünüzden başka bir biçimde. Eğer bunun ona bir faydası
olacaksa o zaman kötü bir şey yaptım demektir. Lâkin öyle olduğunu
zannetmiyorum. Yaşadığımı ve yeryüzünde yürüyor olduğumu
bilmek onun gönlünü yakan bir şeydi bence; çünkü o ana kadar bunu
bilmiyordu. Oıthanc'taki gözler Théoden'in kalkanını delip
geçemiyordu; fakat Sauron İsildur'u ve Elendil'in kılıcını
unutmamıştı. Ve şimdi onun bu büyük planını gerçekleştirmesinin
55