J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
"Ama kendi adına biraz hırsızlık ve katillik yapabilir," diye homurdandı
Sam. "Gözlerini dört aç Bay Frodo! Su dolu bir matara
var. İç. Yola devam edeceğimiz zaman yeniden doldururuz." Bu
sözle Sam uykuya daldı.
Uyandığında ışık zayıflıyordu. Frodo gerideki kayaya dayanmış
oturuyordu ama neredeyse uyuyor gibiydi. Matara boştu.
Gollum'dan iz miz yoktu.
Hobbitler yolculuklarının en tehlikeli kısmı için yeniden yola
koyulduklarında, Mordor karanlığı geri gelmiş, tepelerdeki gözcü
ateşleri bütün hiddetleriyle al al yanmaya başlamıştı. İlk önce minik
pınara gittiler, sonra dikkatle tırmanarak tam doğuya, yirmi mil
uzaktaki İsenağzı'na doğru döndüğü noktada yola vardılar. Yol pek
geniş değildi ve kenarında bir duvarı veya parmaklığı yoktu;
ilerledikçe yanındaki uçurum da gittikçe derinleşiyordu. Hobbitler
hiçbir hareket duymadılar ve bir süre dinledikten sonra doğuya
doğru sabit bir hızla yola koyuldular.
On iki mil kadar gittikten sonra durdular. Biraz gerilerinde yol
hafifçe kuzeye doğru dönmüştü ve geçmiş oldukları geçit artık
görünmüyordu. Bu onlar için bir felaket oldu. Birkaç dakika
dinlendikten sonra yollarına devam ettiler; fakat daha birkaç adım
gitmişlerdi ki gecenin sakinliğinde gizli gizli duymaktan çekindikleri
sesi duydular aniden: Uygun adım gelen ayak sesleri. Hâlâ
arkalarında, epey gerideydi ama geriye baktıklarında bir milden
daha yakın olan dirsekten dönmekte olan meşalelerin kıpırtılarını
görebiliyorlardı; meşaleler hızla ilerliyordu: Frodo'nun önlerindeki
yol üzerinde koşarak kaçamayacağı kadar hızlı.
"Bundan korkuyordum Sam," dedi Frodo. "İşimizi şansa
bıraktık ama şansımız yaver gitmedi. Kapana kısıldık." Eski
zamanların yol ustalarının başlarının birkaç kulaç üzerindeki dik
kayadan kesmiş oldukları asık yüzlü duvara çaresizce baktı. Diğer
tarafa koşarak yolun kenarından karanlık kasvet çukuruna baktı.
"Sonunda kapana kısıldık!" dedi. Kayadan duvarın dibinde yere
çökerek başını eğdi.
260