J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
şeyden çok nefret ettiğimi bilirsin; çok büyük bir ihtiyaç
olmadıktan sonra bu tür mahlukları bile kafes arkasında tutmam.
Zehirli dişi olmadıktan sonra yılan istediği yere gidebilir."
"Haklı olabilirsin," dedi Gandalf; "ama bu yılanın hâlâ bir dişi
sağlam kaldı galiba. Sesinin zehiri vardı ve sanırım seni, seni bile
etkiledi Ağaçsakal, kalbinin yumuşak noktasını bularak. Eh, gitmiş,
söyleyecek başka bir şey de yok. Fakat Orthanc Kulesi artık ait
olduğu yere, Kral'a geri verilecek. Onun buraya ihtiyacı olmasa
bile."
“İhtiyaç olup olmadığı daha sonra anlaşılacaktır," dedi Aragorn.
"Fakat ben tüm bu vadiyi entlere veriyorum, dilediklerini yapmaları
için, Orthanc'a gözcülük ettikleri ve benim iznim olmadan kimseyi
sokmadıkları sürece."
"Kule kilitli," dedi Ağaçsakal. "Saruman'a kuleyi kilitlettim ve
anahtarları aldım. Anahtarlar Tezmertek'te."
Tezmertek rüzgârda esneyen bir ağaç gibi eğilerek selam verdi
ve çelik bir halkaya tutturulmuş iki kocaman, kara ve girintili
çıkıntılı anahtarı Aragorn'a uzattı. "Şimdi sana bir kez daha
teşekkür ediyorum," dedi Aragorn, "ve veda ediyorum. Ormanın
yeniden huzur içinde büyüsün. Bu vadi dolduğunda dağların
batısında, bir zamanlar yürümüş olduğun yerlerde de yeterince yer
var."
Ağaçsakal'ın yüzü hüzünlendi. "Ormanlar büyüyebilir," dedi.
"Ormanlar yayılabilir. Lâkin entler hariç. Hiç entçik yok."
"Yine de belki artık araştırmalarınızda daha fazla ümit olabilir,"
dedi Aragorn. "Uzun zamandır size kapalı olan doğu toprakları da
önünüzde açılacak."
Fakat Ağaçsakal başını sallayarak şöyle dedi: "Orası
gidilemeyecek kadar uzak. Üstelik bu günlerde orada ziyadesiyle
fazla miktarda insan var. Lâkin nezaket kurallarını unutuyordum!
Burada biraz oyalanıp, biraz istirahat etmek ister misiniz? Sonra
belki aranızda Fangorn Ormanı'ndan geçip de evlerine giden yolu
kısaltmaktan memnuniyet duyacak olanlar vardır?" Celeborn ile
328