J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

GÖLGE DİYARI
BÖLÜM II
GÖLGE DİYARI
Sam'in şişeciği koynuna sokacak kadar aklı kalmıştı ancak. "Koş
Bay Frodo!" diye haykırdı. "Hayır, o taraftan değil! Duvarın
ötesinde dik bir uçurum var. Beni izle! "
Kapıdan yola doğru kaçmaya başladılar. Elli adımda, sarp
kayalığın dışarı fırlayan burcundan hızla dönen yol onları Kule'nin
görüş açısından çıkarmıştı. O an için kaçmayı başarmışlardı. Kayaya
yapışıp çömelerek bir nefes aldılar, ellerini kalplerine bastırdılar.
Artık kapının yıkıntıları yanına tünemiş olan Nazgûl insanın kanını
donduran çığlıklar atıyordu. Bütün uçurumlar yankı verdi.
Dehşet içinde sendeleyerek yürümeye başladılar. Kısa bir süre
sonra yol yeniden doğuya doğru keskin bir biçimde döndü ve korku
dolu bir an için Kule'nin görüş açısına girdi. Bir yandan çırpınarak
yolu geçerken bir yandan da arkalarına bir göz atarak mazgallı
siper üzerindeki koca siyah cismi gördüler; sonra Morgul yoluyla
birleşecek şekilde dimdik alçalan, kayadan yüksek duvarlar
arasındaki bir yarmadan aşağıya daldılar. Yol kavşağına vardılar.
Hâlâ orklardan bir iz yoktu, Nazgûl'ün çığlığına bir cevap da
gelmiyordu; fakat bu sessizli ğin uzun sürmeyeceğini biliyorlardı.
Her an başlayabilirdi av.
"Bu böyle olmayacak Sam," dedi Frodo. "Eğer biz gerçek orkl;ıı
olaydık, Kule'ye doğru koşmamız gerekirdi, Kule'den uzağa değil
Karşılaşacağımız ilk düşman bizi hemen tanır. Bir yolunu bulup bu
yoldan ayrılmalıyız."
"Ama ayrılamayız," dedi Sam, "kanatlarımız olmadan."
Ephel Duath'ın doğu yüzleri dimdikti, hobbitlerle sırtın iç kısmı
arasında kalan kara boşluğa doğru uçurumlar halinde iniyordu. Kav
şağın biraz gerisinde, başka dik bir inişten sonra havada taştan İm
köprü yolu uçurumun üzerinden aşırıyor, Morgai'nin kademe
kadame yamaçlarına ve dar vadilere taşıyordu. Frodo ile Sam can
havliyle köprüye koşturdular; fakat feryat figanın başladığını
241