J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

SON MÜZAKERE
Bu sözle birlikte prensin hizmetkârı gelerek onları Şifa
Evleri'ne götürdü; orada arkadaşlarını bahçede buldular;
kavuşmaları çok neşeli oldu. Bir süre için Şehir'in yüksek ve
rüzgârlı dairelerinde, sabahın altında huzur ve sükûn dolu kısa bir
zaman boyu konuştular, yürüdüler. Sonra Merry yorulunca,
arkasında Şifa Evleri bulunan çimenlerin kenarındaki surlara
giderek orada oturdular; önlerinde, güneyde uzağa, Legolas'ın bile
görüş alanının dışına, Lebennin'in ve Güney Ithilien'in engin
kumsallarına ve yeşil pusuna doğru aktıkça güneşte pırıldayan
Anduin vardı.
Diğerleri konuşurken Legolas sessizleşmiş, güneşe doğru
bakıyordu; baktıkça Nehir'den yukan kanat çırpan beyaz deniz
kuşlarını gördü.
"Bakın!" diye bağırdı. "Martılar! Karanın çok içlerine kadar
uçmuşlar. Benim için hayret verici bir şey; gönlümü huzursuz
ediyorlar. Bütün hayatım boyunca, Pelargir'e vanncaya kadar
onlarla hiç karşılaşmamıştım; orada da gemilerin savaşına doğru
giderken onların çığlıklarını havada duymuştum. Sonra
kıpırdamadan durmuştum Orta Dünya'daki savaşı unutarak; çünkü
onların o sızlanan sesleri banaDeniz'i anlatmıştı. Deniz! Heyhat!
Henüz denizi görmedim. Fakat benim soyumdan gelen herkesin
gönlünde, derinlerde bir yerde deniz hasreti vardır ve bunu
harekete geçirmek de çok tehlikelidir. Eyvah ki eyvah martılara!
Artık ne kayın, ne karaağaç altında huzur bulamam."
"Böyle deme!" dedi Gimli. "Daha Orta Dünya'da görecek sayısız
şey, yapacak büyük işler var. Ama bütün zarif halk Limanlar'a
giderse, burada kalmaya mecbur olanlar için çok sıkıcı bir dünya
olur bu."
"Hem sıkıcı, hem kasvetli olur gerçekten de!" dedi Merry.
"Limanlar'a gitmemelisin Legolas. Her zaman için sana ihtiyacı olan
halklar bulunacaktır büyüklü küçüklü, hatta Gimli gibi birkaç bilge
cüce bile... En azından öyle olacağını umuyorum. Yine de bu savaşın
en kötü kısmının daha başlamadığını hissediyorum. Sonuçlanmış
185