J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

GÖLGE DİYARI
geri dönen doğudaki yol, ya da batıya giden geçit didik didik
aranacak ilk yerler olacaktı. Ancak Kule'nin iyice kuzeyine
geldikten sonra dönüp kendisini biraz doğuya, yolculuğunun
doğudaki son çaresiz bölümüne götürecek bir yol aramaya
niyetliydi. Böylece artık derenin taşlı yatağını geçip ork yolunu
tutmuşlardı; bir süre bu yol boyunca ilerlediler. Sol yanlarında
kalan sarp kayalar üzerlerini örtüyordu, böylece yukardan
bakıldığında görülmüyorlardı; fakat patika üzerinde bir sürü
dönemeç vardı ve her dönemeçte kılıçlarının kabzalarını kavrayarak
ihtiyatla ilerliyorlardı.
Işık artmamıştı çünkü Orodruin hâlâ, zıt hava akımları
tarafından rüzgârların üstünde bir bölgeye varıncaya kadar yukarı
doğru itilip, orta direği onların görüş açısının dışında kalan
gölgelerden yükselen ölçülemeyecek kadar büyük bir kubbeye
yayılan koca bir duman sütunu püskürtüyordu. Durmalarına neden
olan bir ses duyuncaya kadar bir saatten fazla zahmetle
ilerlemişlerdi. İnanılmaz ama karıştırmalarına imkân olmayan bir
sesti bu. Şıpırdayan bir su. Sollarındaki bir derecikten sular
damlaya damlaya aşağıya akıyordu; dere o kadar dar ve dikti ki,
sanki kara kaya kütlesi koca bir baltayla kesilmiş gibi duruyordu: Bu
belki de güneşle aydınlanmış denizlerden toplanıp gelmiş tatlı bir
yağmurun son kalıntılarıydı; ama sonunda Karanlık Ülke' nin
duvarlarına gelip, faydasız bir şekilde tozlar arasında dolanması ne
büyük kadersizlikti. İşte burada dökülen küçük bir derecik halinde
kayadan çıkıyor, yolun üzerinden akarak, ölü taşlar arasında
aceleyle kaybolmak üzere, güneye doğru uzaklaşıyordu.
Sam suya doğru atıldı. "Eğer Hanım'ı bir daha görecek olursam,
bunu anlatacağım!" diye haykırdı. "Önce ışık, şimdi de su!" Sonra
durdu. "Önce ben içeyim Bay Frodo," dedi.
"Tamam, ama ikimize yetecek kadar yer var."
"Ben onu kastetmedim," dedi Sam. "Ben şöyle düşündüm: Eğer
zehirliyse veya kötü etkisini hemen gösterecek bir şey varsa, işte o
zaman bana olması sana olmasından iyidir beyim, bilmem
anlatabildim mi."
247