J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
hiçbiriniz adına korkmama gerek kalmadı
Ama merak ediyorsanız söyleyeyim kısa bir sure sonra yoldan
sapacağım Bombadil ile uzun uzun konuşacağım. Bütün yaşamım
boyunca yapmaya fırsat bulamadığım kadar uzun. O hep yosun
tuttu, ben ise kaderi hep yuvarlanmak olan bir taş oldum Fakat
yuvarlanma günlerim sona eriyor, artık birbirimize söyleyecek çok
şeyimiz olacak "
Kısa bir süre sonra Doğu Yolu'nda, Bombadil'e giden yol
ayrımına vardılar; onlar geçerken Bombadil'in orada kavşakta
durmuş bekliyor olmasını ümit ediyorlar, hatta bunu biraz da
bekliyorlardı. Ama ortalıkta ondan bir iz yoktu; üstelik güney
tarafındaki Höyük Yaylaları'nda bir pus, uzaktaki Yaşlı Orman
üzerinde de koyu bir örtü vardı.
Durdular, Frodo güneye doğru dalgın dalgın baktı. "O ihtiyarı bir
daha görmeyi çok isterdim," dedi. "Nasıldır acaba?"
"Her zamanki kadar iyidir, emin olabilirsin," dedi Gandalf. "Pek
rahatı kaçmamıştır ve tahminimce, belki entlere yaptığımız ziyaret
hariç, yaptıklarımız veya gördüklerimizle pek ilgilenmeyecektir.
Belki sizin sonra gidip onu ziyaret edeceğiniz bir zaman olur. Ama
eğer ben sizin yerinizde olsaydım şimdi bir an önce eve gitmeye
çalışırdım yoksa kapılar kapanmadan Brendibadesi Köprüsü'ne
varamayacaksınız."
"Ama orada kapı yok ki," dedi Merry, "Yol'da yok; sen de bunu
gayet iyi bilirsin. Bir Erdiyarı Kapısı vardır tabii ki; ama oradan
benim her saatte geçmeme izin verirler."
"Eskiden yoktu demek istiyorsun," dedi Gandalf. "Sanırım şimdi
kapı bulacaksınız. Ve Erdiyarı Kapısı’nda dahi tahmin ettiğinden
daha büyük sorunlar yaşayabilirsin. Ama siz halledersiniz. Hoşça
kalın sevgili dostlarım! Henüz elveda demiyorum. Hoşça kalın!"
Gölgeyele'yi yoldan çıkarttı ve koca at, yolun kenarındaki
hendekten bir sıçravışta atladı; sonra da Gandalf in bir sözüyle
gözlerden yok oldu, Höyük Yaylaları'na Kuzey'den gelen bir yel gibi
eserek.
350