J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
BÖLÜM I
CIRITH UNGOL KULESİ
Sam ıstırapla yerden kalktı. Bir an için nerede olduğunu
anlayamadı, derken bütün derdi ve kederi geri geldi. Orkların
kalelerinin alt kapısının dışında, derin karanlığın içindeydi; kapının
pirinç kanatlan ise kapalıydı. Kapılara vurduğunda sersemleyip
düşmüş olmalıydı; fakat ne kadardır orada öylece yatıyordu,
bilmiyordu. Sonra keder ve öfkeyle tutuştu; artık titriyor ve
üşüyordu. Kapılara doğru emekledi ve kulağını yapıştırdı.
İçeride, uzaklarda bir yerde, yaygara eden orkların sesini belli
belirsiz duyabiliyordu fakat kısa bir süre sonra sesler kesilerek
onun duyma sınırının dışına çıktı; hiç hareket yoktu. Başı ağrıyor,
gözleri karanlık içinde hayalet ışıklar görüyordu; yine de
titremesine hâkim olmaya ve düşünmeye çalıştı. En azından ork
kalesine o kapıdan girme ümidinin hiç olmadığı ortadaydı; kapı
açılıncaya kadar orada günlerce beklemesi gerekebilirdi ama o
bekleyemezdi: Zaman son derece kıymetliydi. Artık görevi
konusunda hiç kuşkusu yoktu: Ya beyini kurtaracak, ya da
kurtarmaya çalışırken telef olacaktı.
"Telef olma ihtimali daha fazla; üstelik öylesi daha da kolay
olurdu," dedi kendi kendine acımasızca, Sting'i kınına koyup pirinç
kapılara sırtını dönerken. Yavaş yavaş tünel boyunca, karanlıkta el
yordamıyla ilerledi, elf ışığını kullanmaya cesaret edemiyordu; bir
yandan giderken bir yandan da Frodo ile birlikte Kavşak'tan
ayrıldıklarından beri yaşanan olayları birbirine bağlamaya
çalışıyordu. Zamanı merak etti. Bir gün ile bir sonraki arasında bir
zaman, diye tahmin etti; ama günlerin bile ucunu kaçırmıştı. Adeta
dünya günlerinin unutulmuş olduğu, hatta oraya girenlerin de
unutulduğu bir karanlıklar ülkesindeydi.
"Acaba hiç akıllarına geliyor muyuz," dedi, "sonra acaba onlara,
orada uzaklarda neler oluyor?" Önüne, havaya doğru belli belirsiz
salladı elini; fakat aslında o anda, Shelob'un tüneline doğru geri
214