J.R.R. Tolkien - Kralın Dönüşü

KRALIN DÖNÜŞÜ
benim çağım idi. Ben Sauron'un düşmanıydım; artık işim kalmadı.
Yakında gideceğim. Yük senin ve akrabalarının omuzlarına
yüklenmeli."
"Ama ben öleceğim," dedi Aragorn. "Çünkü ne olursam olayım,
kanım hiç karışmadan Batı soyundan da gelmiş olsam, diğer
insanlardan daha uzun yaşayacak da olsam ben ölümlü bir insanım.
Ömrüm kısa bir süre olacaktır, ne zaman ki şimdi kadınların
rahimlerinde olanlar doğup, büyüyüp, yaşlanıp ölecekler, ben de
yaşlanacağım. O zaman Gondor'u kim yönetecek, kraliçelerine
bakar gibi bu Şehir'e kim bakacak eğer benim arzum yerine
getirilmeyecekse? Kaynak Avkısu'ndaki Ağaç hâlâ kuru ve çıplak.
Bunun aksinin işaretini ne zaman göreceğim?"
"Yüzünü yeşil dünyadan çevir ve her şeyin çıplak ve soğuk olduğu
yere bak!" dedi Gandalf.
Bunun üzerine Aragorn döndü, arkasında karlı eteklerden
aşağıya inen taşlı bir yamaç vardı; bakarken, bu boş yerin ortasında
tek başına yetişmekte olan bir şey olduğunu fark etti. Oraya
tırmandı ve tam karların kenarında üç ayaktan daha uzun olmayan
bir ağaç fidanının fışkırmış olduğunu gördü. Fidan daha şimdiden
üstü kara, alti gümüş renkli uzun ve biçimli yapraklar sürmüştü ve
körpe tepesinin tam üzerinde, üzerine güneş vurmuş kar gibi
parlayan beyaz çiçeklerden minik bir öbek vardı.
Bunun üzerine Aragorn şöyle haykırdı: "Ye! utûvienyes! Buldum
onu! işte! En Yaşlı Ağaç'ın yavrusu burada! Lâkin buraya nasıl
gelmiş? Çünkü kendisi henüz yedi yaşında bile görünmüyor."
Ve yukarı gelip fidana bakan Gandalf şöyle dedi: "Gerçekten de
zarif Nimloth'un soyundan gelen bir fidan; o da Galathilion'un bir
fidesiydi ve o da birçok ismi olan En Yaşlı Ağaç Telperion'un bir
meyvasıydı. Kim onun buraya, tam bu anda nasıl geldiğini
söyleyebilir? Fakat burası kadim zamanların kutsal yeri ve krallar
daha yenilmeden veya avludaki Ağaç kurumadan buraya bir meyva
bırakılmış olmalı. Ağaç'ın meyvası çok nadiren olgunlaşsa bile
içindeki yaşamın uzun yıllar uykuya dalabileceği ve kimsenin onun ne
316